ابورمداء بلوی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | |||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ابورمداء بلوی در تراجم و رجال]] - [[ابورمداء بلوی در تاریخ اسلامی]]</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۲۰
مقدمه
غلام زنی از تیره بلی[۱] به نام ربداء[۲] دختر عمرو بن عماره[۳] وی را در شمار اصحاب آورده و گفته‌اند در فتح مصر حضور داشت[۴].
برخی نام او را یاسر گفته‌اند[۵] ولی در کنیه‌اش اختلاف است. غالبأ[۶] وی را ابوالرمداء خوانده‌اند[۷]. اما[۸] به او ابوالربداء[۹] و ابوالربذاء نیز گفته‌اند[۱۰]. که ناشی از تصحیف است. برخی ابوالرمداء را تصحیف ابوالربداء [۱۱] یا ابوالربذاء[۱۲] دانسته‌اند.
در وجه تسمیه‌اش گفته‌اند در حالی که وی برای اربابش، ربداء، گوسفند می‌چرانید، رسول خدا(ص) بر او گذشت و از وی آب خواست و او از دو گوسفند خودش - که میان گوسفندان بود - شیر دوشید. پس از آنکه حضرت رفت، هر دو گوسفندش شیر فراوان داشتند. چون او این حادثه را برای اربابش بازگفت، آزادش کرد؛ از این رو، کنیه‌اش را ابوالربداء گفتند[۱۳].
به جز داستان بالا، از وی جز نقل یک روایت[۱۴] اطلاع دیگری در دست نیست. در این روایت وی می‌گوید رسول خدا(ص) بر مردی که شراب خورده بود حد جاری کرد. او دوباره شراب خورد و دوباره او را حد زدند تا آنکه برای بار سوم یا چهارم – تردید از راوی است. وی را به قتل رساندند[۱۵]. از وی فرزندانی[۱۶] در مصر وجود داشته است[۱۷].[۱۸]
منابع
پانویس
- ↑ از قضاعة بن عدنان؛ ر.ک: ابن حزم، ص۴۴۰.
- ↑ یا ربذاء؛ ر.ک: ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۱-۲۲۲؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۰۱.
- ↑ ابن حجر، ج۷، ص۱۱۹؛ دولابی، ج۱، ص۵۵؛ ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۰۱.
- ↑ ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۰۱.
- ↑ اهل حدیث؛ ر.ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۱-۲۲۲.
- ↑ ابن ابی عاصم، ج۵، ص۷۵؛ ابن ابی حاتم، ج۹، ص۳۶۹؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۵۶.
- ↑ اهل مصر؛ ر.ک: ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۲.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۱۰۸؛ ابن حجر، ج۶، ص۵۰۱.
- ↑ ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹؛ ابن ماکولا، ج۴، ص۱۷۸.
- ↑ زبیدی، ج۲، ص۳۵۰.
- ↑ ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۲۲؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۰۸.
- ↑ ابن ماکولا، ج۴، ص۱۷۸.
- ↑ ابن ابی عاصم، ج۵، ص۷۵؛ ابن ابی حاتم، ج۹، ص۳۶۹؛ دولابی، ج۱، ص۵۶۵؛ طبرانی، ج۲۲، ص۳۵۶.
- ↑ ر.ک: ابن عبد البر، ج۴، ص۲۲۲.
- ↑ ابن یونس، ج۱، ص۵۱۹.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «ابورمداء بلوی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۰۰-۳۰۱.