موسی بن عقیل بن ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 8...» ایجاد کرد) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | |||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[موسی بن عقیل بن ابی‌طالب در تاریخ اسلامی]] - [[موسی بن عقیل بن ابی‌طالب در معارف و سیره حسینی]]</div> | |||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۴۹
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
مادرش ام البنین دختر ابوبکر بن کلاب عامری و یا به قولی «امّ ولد» (کنیز) بود. از ابومخنف نقل شده که وی پس از شهادت برادرش جعفر بن عقیل در برابر دشمن ایستاد[۱] و چنین رجز خواند:
| يا مَعْشَرَ الْکُهُوِل والشُبّاِن | اَضْرِبُکُمْ بالسَّیْفِ والِسّنانِ | |
| احمي عن الفتية والنسوان | وَعَنْ امامِ الاِنْسِ والْجانِ | |
| اَرْضی بِذاكَ خِالقْ الرَحْمنِ | سَبْحانَهْ ذُوالْمَلِكِ الدَیّانِ[۲] |
- ای پیران و جوانان با شمشیر و نیزه با شما می‌جنگم و از دختران و زنان و امام جنّ و انس حمایت می‌کنم، با این کار رضایت خالق بخشنده را می‌جویم، او پاک و منزّه و صاحب پادشاهی و حسابگر است.
آنگاه با شمشیر خود بر دشمن یورش برد و سی نفر از سربازان شجاع ابن سعد را کشت و شماری را نیز زخمی کرد در این هنگام عمرو بن صبیح صیداوی (صیلاوی) که در کمین وی نشسته بود با نیزه بر او زد و از اسب به زیر افکند، سپاه ابن سعد او را محاصره کرده به شهادت رساندند[۳]. از وی در منابع پیشین و زیارات یاد نشده است.[۴]
جستارهای وابسته
منابع
جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا
پانویس
- ↑ ذخیرة الدارین، ص۱۶۲؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۳.
- ↑ ذخیرة الدارین، ص۱۶۲؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۳-۲۳۴؛ عشره کامله، ص۴۳۱.
- ↑ ذخیرة الدارین، ص۱۶۲؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۳-۲۳۴.
- ↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۶۶-۳۶۷.