آیات عبادت

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

آیات عبادت در قرآن - آیات عبادت در حدیث - آیات عبادت در کلام اسلامی - آیات عبادت در فلسفه اسلامی - آیات عبادت در عرفان اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل آیات عبادت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

• خداوند متعال از زبان انبیا مى‌فرماید: ﴿فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ﴾. و نیز مى‌فرماید: ﴿وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ﴾.
• بنا بر قرائن و شواهد قطعی فراوان مقصود از عبادت، تسلیم خدای سبحان شدن و اطاعت تام اوست و به هیچ وجه منظور از عبادت، آیین و مناسک عبادی خاص نیست. در قرآن کریم شواهد فراوانی وجود دارد که بر این حقیقت دلالت مى‌کند که عبادت در این آیات به معنای خضوع و تسلیم و فرمانبری است، مانند: ﴿أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ * وَأَنِ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ﴾. و همچنین آیه فوق الذکر:﴿وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ﴾
• در این آیه عبادت خدا در برابر عبادت طاغوت قرار داده شده است، و طاغوت به معنای حاکم به غیر حق است که بدون حق بر جایگاه امر و نهی تکیه مى‌زند و به قرینه تقابل بین عبادت خدا و طاغوت مى‌توان دریافت که مقصود از عبادت خدا، فرمانبری از او و تسلیم بودن در برابر امر و نهی اوست که معنای حاکمیت و فرمانروایی خداوند را مى‌رساند. همچنین در سوره اعراف، رسالت انبیاء در این جمله خلاصه شده است: ﴿اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ﴾.
• از همین رسالت در سوره شعراء به این نحو تعبیر شده است: ﴿فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ﴾.
• که نشان آن است که اطاعت از رهبران الهی همان عبادت خدا است و مقصود از عبادت خدا چیزی جز اطاعت از رهبران الهی نیست.

منابع

• اراکی، محسن، امامت در قرآن