اسید بن یعمر بن وهیب خزاعی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''خطونا وَرَاءِ الْمُسْلِمِينَ بجحفل''|2=''ذوي عَضَدَ مِنْ خَيْلُنَا ورماح''}} | {{ب|''خطونا وَرَاءِ الْمُسْلِمِينَ بجحفل''|2=''ذوي عَضَدَ مِنْ خَيْلُنَا ورماح''}} | ||
{{ب|''على كُلِّ ورهاء الْقِتَالِ طمرة''|2=''إذا كَانَ يَوْمُ ذُو وَ غَيِّ وشياح ''}} | {{ب|''على كُلِّ ورهاء الْقِتَالِ طمرة''|2=''إذا كَانَ يَوْمُ ذُو وَ غَيِّ وشياح ''.<ref>[[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسید بن یعمر بن وهیب خزاعی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۸۳.</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۳
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
مشهور به «نعیت»[۱] که نامش را اَسد نیز گفته‌اند[۲]. اما برخی همان اسید را درست دانسته‌اند[۳]. نعیت به معنای مرد بزرگوار و نیکو سابقه است و دو شاعر را به این لقب خوانده‌اند: یکی نعیت بن عمرو یشکری و دیگری «اسید بن یعمر»[۴].
اَسید شاعری از اهل حجاز در زمان رسول خدا(ص) بود[۵]. به گفته ابن حجر[۶]، ابوبشر اَمدی و مرزبانی در معجم الشعراء گفته‌اند اسید در فتح مکه اشعاری سرود و در آن از اینکه رسول خدا(ص) پس از ترک مکه، برخی از خزاعیان را در مکه گذاشت، سخن گفت. دو بیت نخست شعر وی چنین است:
| خطونا وَرَاءِ الْمُسْلِمِينَ بجحفل | ذوي عَضَدَ مِنْ خَيْلُنَا ورماح | |
| على كُلِّ ورهاء الْقِتَالِ طمرة | إذا كَانَ يَوْمُ ذُو وَ غَيِّ وشياح .[۷] |
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن ماکولا، ج۱، ص۵۶؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۷.
- ↑ ابن ماکولا، ج۱، ص۳۳۶.
- ↑ زبیدی، ج۱، ص۵۹۲.
- ↑ ابن ماکولا، ج۱، ص۵۶.
- ↑ ابن حجر، ج۶، ص۳۵۹.
- ↑ مرادی‌نسب، حسین، مقاله «اسید بن یعمر بن وهیب خزاعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۸۳.