فترت در فقه سیاسی

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث فترت است. "فترت" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

فترت در قرآن - فترت در حدیث - فترت در فقه سیاسی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل فترت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

اصل آن "فتر" به معنای ضعف در چیزی، سستی و ضعف بعد از قدرت و شتاب.

﴿يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلَى فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ﴾.

دوران "فترت" به دوران قبل از بعثت انبیا و رسولان الهی اطلاق می‌شود که حرکت، شدت و قدرتی که از دعوت الهی، مجاهدت‌ها و اصلاحات و معنویت رسول قبلی ایجاد شده، فروکش کرده و به ضعف، سستی و سکون‌گراییده است. دوره فترت قبل از رسول اکرم(ص)، دوران حاکمیت جاهلیت با همه ویژگی‌های فرهنگی ضدالهی آن، نه‌تنها در جزیرة العرب بلکه در سراسر جهان که به وحشی‌گری و بربریت روی آورده بود، لقب گرفته است.

بحث‌های بسیاری درباره وظایف مردم و نقش هدایت الهی و خالی‌ ماندن حجت خدا در روی زمین و همچنین زمان آغاز و پایان فترت (آیا از زمان رفتن یک پیامبر تا آمدن پیامبر دیگری است یا امتداد زمانی دیگری متصور است و در مورد اسلام آیا فترت پس از ارتحال حضرت رسول(ص) مطرح است یا خیر، قابل طرح است که پاسخ به هر یک می‌تواند مبنای راهبردی مهمی برای اندیشه و عمل سیاسی باشد.

منابع

• نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم