اطلاع در فقه سیاسی

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث اطلاع است. "اطلاع" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

اطلاع در قرآن - اطلاع در حدیث - اطلاع در فقه سیاسی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اطلاع (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

• اطلاع: اشراف و احاطه پیدا کردن، علم پیدا کردن، اطلاع‌ دادن، اطلاع‌ رسانی، آگاه‌ کردن. اصل آن "طلع" به معنای ظهور و بروز و اشراف و ظهور بر چیزی.
• ﴿لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَيْهِمْ لَوَلَّيْتَ مِنْهُمْ فِرَارًا﴾.
• اطلاعات، از ارکان تصمیم‌گیری و سیاستگذاری در یک نهاد، گروه و حتی فرد است. برای هر حکومت و دولتی دستیابی به اطلاعات اهمیت ویژه‌ای در سیاستگذاری صحیح و تصمیمات مؤثر و به‌موقع دارد؛ لذا بسیاری از روش‌های اطلاع‌گیری و اطلاع‌یابی امروزه در انحصار دولت‌ها یا گروه‌های بانفوذ و طبقات حاکم است.
• در قرآن کریم در موارد زیادی "اطلاع‌رسانی" به پیامبر(ص) برای تصمیمات بسیار سرنوشت‌ساز، از جانب خداوند انجام گرفته است و حکومت‌های الهی از این فیض غیبی بهره مند بوده‌اند؛ از جمله تصمیم پیامبر(ص) به هجرت در لیلة المبیت که با اطلاع از توطئه ترور (دارالندوه) از وحی الهی اتخاذ شد و بسیار حیاتی هم بود. موارد دیگر در قرآن کریم فراوان است، ﴿وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَى خَائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلَّا قَلِيلًا مِنْهُمْ﴾.
• در فرهنگ سیاسی، خبرگیری و اطلاعات در عرصه داخلی و خارجی درباره امکانات متحدان، مقاصد دشمنان بالقوه و حکومت‌های خارجی و پیشرفت‌های تکنولوژی جنگی، از ضروریات سیاسی - امنیتی هر حکومتی است .

منابع

• نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم