بشار بن عدی طائی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


==مقدمه==
==مقدمه==
[[نسب]] وی چنین است: [[بشار بن عدی بن عمرو بن شوید بن زبان بن عمرو]]، از [[قبیله طی]]<ref>ابن اثیر، ج۴، ص۱۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۶۶.</ref> او و برادرش [[سوید]] و پدرش عدی، [[جاهلیت]] و [[اسلام]] را [[درک]] کردند<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۶۶ و ج۳، ص۲۲۰ و ج۵، ص۹۵.</ref>. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۶۶.</ref> در بخش سوم کتابش ([[مخضرمین]]) از او یاد کرده است. او و پدرش عدی معروف به «اعرج»، شعری درباره اسلام خود گفته‌اند<ref>ابن اثیر، ج۴، ص۱۴.</ref>. شعری که از [[پدر]] و پسر نقل شده، در منابع یکی است.
[[نسب]] وی چنین است: [[بشار بن عدی بن عمرو بن شوید بن زبان بن عمرو]]، از [[قبیله طی]]<ref>ابن اثیر، ج۴، ص۱۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۶۶.</ref> او و برادرش [[سوید بن عدی طائی]] و پدرش [[عدی بن عمرو طائی]]، [[جاهلیت]] و [[اسلام]] را [[درک]] کردند<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۶۶ و ج۳، ص۲۲۰ و ج۵، ص۹۵.</ref>. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۶۶.</ref> در بخش سوم کتابش ([[مخضرمین]]) از او یاد کرده است. او و پدرش عدی معروف به «اعرج»، شعری درباره اسلام خود گفته‌اند<ref>ابن اثیر، ج۴، ص۱۴.</ref>. شعری که از [[پدر]] و پسر نقل شده، در منابع یکی است.
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''تَرَكتُ الشِعرَ وَاِستَبدَلتُ مِنهُ''|2=''إِذا داعي صَلاةِ الصُبحِ قاما''}}
{{ب|''تَرَكتُ الشِعرَ وَاِستَبدَلتُ مِنهُ''|2=''إِذا داعي صَلاةِ الصُبحِ قاما''}}
خط ۱۳: خط ۱۳:
==جستارهای وابسته==
==جستارهای وابسته==
{{مدخل‌های وابسته}}
{{مدخل‌های وابسته}}
 
*[[عدی بن عمرو طائی]] (پدر)
*[[سوید بن عدی طائی]] (برادر)
{{پایان مدخل‌های وابسته}}
{{پایان مدخل‌های وابسته}}



نسخهٔ ‏۱ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۸

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

نسب وی چنین است: بشار بن عدی بن عمرو بن شوید بن زبان بن عمرو، از قبیله طی[۱] او و برادرش سوید بن عدی طائی و پدرش عدی بن عمرو طائی، جاهلیت و اسلام را درک کردند[۲]. ابن حجر[۳] در بخش سوم کتابش (مخضرمین) از او یاد کرده است. او و پدرش عدی معروف به «اعرج»، شعری درباره اسلام خود گفته‌اند[۴]. شعری که از پدر و پسر نقل شده، در منابع یکی است.

تَرَكتُ الشِعرَ وَاِستَبدَلتُ مِنهُإِذا داعي صَلاةِ الصُبحِ قاما
كِتاب اللَهِ لَيسَ لَهُ شَريكٌوَوَدَّعتُ المَدامَةَ وَالنَدامى
وَحُرّمت الخُمورَ وَقَد أَرانيبِها سَـدكاً وَإِن كانَت حَـراما[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن اثیر، ج۴، ص۱۴؛ ابن حجر، ج۱، ص۴۶۶.
  2. ابن حجر، ج۱، ص۴۶۶ و ج۳، ص۲۲۰ و ج۵، ص۹۵.
  3. ابن حجر، ج۱، ص۴۶۶.
  4. ابن اثیر، ج۴، ص۱۴.
  5. مرادی‌نسب، حسین، مقاله «بشار بن عدی طائی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۳۳.