احترام و تکریم والدین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲: | خط ۲: | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[تکریم]]''' است. "'''[[احترام و تکریم والدین]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخههای بحث '''[[تکریم]]''' است. "'''[[احترام و تکریم والدین]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[احترام و تکریم والدین در قرآن]] - [[احترام و تکریم والدین در حدیث]] - [[احترام و تکریم والدین در معارف دعا و زیارات]] - [[احترام و تکریم والدین در معارف و سیره نبوی]] - [[احترام و تکریم والدین در حقوق اسلامی]] - [[احترام و تکریم والدین در کلام اسلامی]]</div> | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[احترام و تکریم والدین در قرآن]] - [[احترام و تکریم والدین در حدیث]] - [[احترام و تکریم والدین در معارف دعا و زیارات]] - [[احترام و تکریم والدین در معارف و سیره نبوی]] - [[احترام و تکریم والدین در حقوق اسلامی]] - [[احترام و تکریم والدین در کلام اسلامی]]</div> | ||
در [[قرآن کریم]] درباره احترام و تکریم والدین آمده است: {{متن قرآن|وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَى وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِي عَامَيْنِ أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ}}. [[احترام به والدین]] نزد همۀ عقلا امری پسندیده و ضرورتی [[عقلی]] و در احکام دینی از اهم [[واجبات]] [[شرعی]] است؛ این همه [[احترام]] به دلیل زحماتی است که پدر و مادر طی دوران [[تولد]] و [[رشد]] و [[تربیت]] او متحمل شدهاند. | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۱۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۳
در قرآن کریم درباره احترام و تکریم والدین آمده است: ﴿وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَى وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِي عَامَيْنِ أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ﴾. احترام به والدین نزد همۀ عقلا امری پسندیده و ضرورتی عقلی و در احکام دینی از اهم واجبات شرعی است؛ این همه احترام به دلیل زحماتی است که پدر و مادر طی دوران تولد و رشد و تربیت او متحمل شدهاند.
مقدمه
درباره تکریم والدین در قرآن کریم آمده است: ﴿وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَى وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِي عَامَيْنِ أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ﴾[۱].
عقلی بودن احترام به والدین
احترام به والدین و نیکی به آنان نزد همۀ عقلا امری پسندیده و ضرورتی عقلی است و در احکام دینی نیز از اهم واجبات شرعی است؛ تا به آنجاکه خداوند در سوره لقمان وجوب شکر آنان را در ردیف شکر خود قرار داده و به فرزندان اجازه نداده است در ناملایماتی که از آنها میبینند، کمترین گلایهای ابراز نماید. این همه احترام به دلیل زحماتی است که پدر و مادر طی دوران تولد و رشد و تربیت او متحمل شدهاند. بر این اساس میتوان گفت به طریق اولی، احترام و پاسداری از حقوق کسی که مبدأ ایجاد روحانی انسان و نیز مربی روح او و تربیتش ضامن سلامت و خوشبختی ابدی انسان است، بیش از والدین صلبی است.
براساس این دلیل عقلی و نصوص فراوان روایی، رسول اکرم(ص) و امیر مؤمنان(ع) دو پدر امّت اسلامند و فرزندان ایشان نیز در احترام و اطاعت، نازلمنزله آن دو بزرگوارند[۲].
منزلت والدین
شکرگزاری از والدین
تواضع نسبت به والدین
اطاعت از والدین
احسان به والدین
بر آورده کردن نیازهای والدین
دعا کردن برای والدین
زیارت قبور والدین و نیابت از والدین در خیرات
آثار احسان به والدین
افزایش عمر و روزی
آمرزش الهی
احترام و تکریم والدین روحانی
درباره احترام و تکریم والدین روحانی باید گفت:
- اگر شکر والدین جسمانی واجب است، به طریق اولی، شکر والدین روحانی اوجب است.
- بنابر آیه مورد استدلال، شکر والدین جسمانی مانند شکر پروردگار واجب است: ﴿وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ... أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ﴾.
نتیجه آنکه: شکر والدین روحانی، یعنی معلمین ربانی که روح انسان را پرورش میدهند و سعادت ابدی را برای انسان به ارمغان میآورند، اوجب است. از سوی دیگر، بنابر روایات وارده، مصداق کامل معلمین ربانی و والدین روحانی برای امت اسلام، رسول خدا(ص) و ائمه اطهار(ع) هستند؛ پس شکر نعمت وجود آنان از اوجب واجبات دینی است[۳].
منابع
پانویس
- ↑ «و به انسان درباره پدر و مادرش سفارش کردیم- مادرش او را با سستی در پی سستی بارداری کرد و زمان شیر خوارگی وی دو سال بود- که مرا و پدر و مادرت را سپاس بگزار (که) بازگشت (همه) به سوی من است» سوره لقمان، آیه ۱۴.
- ↑ فیاضبخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل، ج۶ ص ۴۴۳.
- ↑ فیاضبخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل، ج۶ ص ۴۷۱.