بدع در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * )) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-''']] ==پانویس== {{پانویس}} +''']] {{پایان منابع}} ==پانویس== {{پانویس}})) |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۱۶
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل بدع (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- بدع: پدیده نوظهور[۱]، اختراع [۲]، ایجاد چیزی بدون سابقه و برای اولین بار[۳]، ابتکار.
- ﴿قُلْ مَا كُنْتُ بِدْعًا مِنَ الرُّسُلِ﴾[۴].
- برای بدع دو اصل وجود دارد: اول: آغاز کاری یا کلامی بدون سابقه و برای اولین بار (یا ایجاد شیء) که به آن ابداع یا بدع گفته می‌شود؛ دوم: آخر کاری یا نقض و قطع کلامی یا چیزی که بدان "بدعت" اطلاق می‌شود[۵]. بدعت به‌تدریج در معنای نوآوری و تجدید نظر در دین مشهور گشت.
- در فرهنگ سیاسی بدیع و نوین، صفت بعضی از سیاست‌ها، مکاتب یا فلسفه‌هایی است که در احیای برخی سیاست‌ها، مکاتب با فلسفه‌های قدیم بر اساس تازه می‌کوشند[۶][۷].
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۲۷.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۸۹.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۵۴.
- ↑ «بگو من در میان پیامبران، نوپدید نیستم» سوره احقاف، آیه ۹.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۱، ص۲۰۹.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۸۱.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۳۹.