مفاد آیه ابتلا چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]]== {{پرسش‌های وابسته}} {{ستون-شروع|3}} * رده: +== {{منبع‌شناسی جامع}} * [[:رده:))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پرسش‌های وابسته== +== پرسش‌های وابسته ==))
خط ۲۶: خط ۲۶:
:::::#[[مردم]] [[نیازمند]] [[امام]] هستند و این از مهم‌ترین نیازهای [[مردم]] محسوب می‌شود؛ چون اگر [[مردم]] چنین نیازی نداشتند [[جعل]] [[امام]] از سوی [[خداوند]] لغو و [[عبث]] بود و [[خدای حکیم]] محال است کار [[عبث]] کند<ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۲۰-۲۱.</ref>.
:::::#[[مردم]] [[نیازمند]] [[امام]] هستند و این از مهم‌ترین نیازهای [[مردم]] محسوب می‌شود؛ چون اگر [[مردم]] چنین نیازی نداشتند [[جعل]] [[امام]] از سوی [[خداوند]] لغو و [[عبث]] بود و [[خدای حکیم]] محال است کار [[عبث]] کند<ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۲۰-۲۱.</ref>.


==پرسش‌های وابسته==
== پرسش‌های وابسته ==


==[[:رده:آثار امامت|منبع‌شناسی جامع امامت]]==
==[[:رده:آثار امامت|منبع‌شناسی جامع امامت]]==

نسخهٔ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۰۰

الگو:پرسش غیرنهایی

مفاد آیه ابتلا چیست؟
موضوع اصلیبانک جمع پرسش و پاسخ امامت
مدخل بالاتر[ امامت در قرآن
مدخل اصلیآیه ابتلا

مفاد آیه ابتلا چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث امامت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی امامت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ

رضا محمدی
حجت الاسلام و المسلمین رضا محمدی، در کتاب «امام‌شناسی» در این‌باره گفته است:
«از این آیه چند نکته به دست می‌آید:
  1. اینکه مقام امامت غیر از مقام نبوّت است.
  2. اینکه مقام امامت برتر از مقام نبوّت است. زیرا ابراهیم(ع) قبل از اینکه به امامت منصوب شود مقام‌های عبودیّت، نبوّت، رسالت و خلّت را به دست آورده بود[۱].
  3. امامت انتصابی و به وسیله جعل الهی است و مردم در تعیین و نصب امام نقشی ندارند؛ چون خداوند می‌فرماید: "من تو را امام قرار دادم ﴿إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا و عهد من به ظالمین نمی‌رسد ﴿لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ".
  4. امام باید در تمام دوران عمر معصوم باشد؛ زیرا گناهکار به قول قرآن ظالم است و عهد الهی (امامت) به ظالم نمی‌رسد؛ چنان که امام نباید هیچ‌گاه در طول عمر شرک ورزیده باشد؛ زیرا شرک ظلم بسی بزرگ است.
  5. اینکه این آیه، امامت ابراهیم(ع) و بعضی فرزندانش را اثبات می‌کند و بر حسب روایات، پیامبر اسلام(ص) از ابتدای رسالت، امام بود.
  6. مردم نیازمند امام هستند و این از مهم‌ترین نیازهای مردم محسوب می‌شود؛ چون اگر مردم چنین نیازی نداشتند جعل امام از سوی خداوند لغو و عبث بود و خدای حکیم محال است کار عبث کند[۲].

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع امامت

پانویس

  1. اصول کافی، ج۱، ص۲۴۶، باب طبقات انبیاء و ائمه، حدیث ۲ و ۴.
  2. محمدی، رضا، امام‌شناسی، ص:۲۰-۲۱.