اسید بن یعمر بن وهیب خزاعی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:2.jpg|22px]] [[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «اسید بن یعمر بن وهیب خزاعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']] | # [[پرونده:2.jpg|22px]] [[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «اسید بن یعمر بن وهیب خزاعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']] | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۳۱
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
مشهور به «نعیت»[۱] که نامش را اَسد نیز گفته‌اند[۲]. اما برخی همان اسید را درست دانسته‌اند[۳]. نعیت به معنای مرد بزرگوار و نیکو سابقه است و دو شاعر را به این لقب خوانده‌اند: یکی نعیت بن عمرو یشکری و دیگری «اسید بن یعمر»[۴].
اَسید شاعری از اهل حجاز در زمان رسول خدا(ص) بود[۵]. به گفته ابن حجر[۶]، ابوبشر اَمدی و مرزبانی در معجم الشعراء گفته‌اند اسید در فتح مکه اشعاری سرود و در آن از اینکه رسول خدا(ص) پس از ترک مکه، برخی از خزاعیان را در مکه گذاشت، سخن گفت. دو بیت نخست شعر وی چنین است:
| خطونا وَرَاءِ الْمُسْلِمِينَ بجحفل | ذوي عَضَدَ مِنْ خَيْلُنَا ورماح | |
| على كُلِّ ورهاء الْقِتَالِ طمرة | إذا كَانَ يَوْمُ ذُو وَ غَيِّ وشياح .[۷] |
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابن ماکولا، ج۱، ص۵۶؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۰۷.
- ↑ ابن ماکولا، ج۱، ص۳۳۶.
- ↑ زبیدی، ج۱، ص۵۹۲.
- ↑ ابن ماکولا، ج۱، ص۵۶.
- ↑ ابن حجر، ج۶، ص۳۵۹.
- ↑ مرادی‌نسب، حسین، مقاله «اسید بن یعمر بن وهیب خزاعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۸۳.