گزینش الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==))
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده: گزینش الهی]]
[[رده: گزینش الهی]]

نسخهٔ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۴۲


اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

اختیار: انتخاب و برگزیدن بهترین از هر چیزی و برتری‌ دادن بر غیر[۱]. اصل آن «خَیْر» به معنای میل و تمایل[۲].

﴿وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا[۳].

دو قید در معنای اختیار وجود دارد: «انتخاب» و «تفضیل»؛ لذا به معنای انتخاب اصلح و افضل به کار می‌رود[۴]. اختیار به معنای «اصطفاء» و «اجتباء» نیز هست؛ با این تفاوت که در اختیار (چون از ماده خیر است) بر فضیلت و انتخاب برتر تأکید است.

اختیار در قرآن کریم شامل انتخاب الهی و بشری می‌گردد؛ انتخاب الهی: ﴿وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى[۵]؛ انتخاب بشری: ﴿وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلًا لِمِيقَاتِنَا[۶].[۷].

نصب الهی

مصداق‌های گزینش الهی

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۷۵۲ و ج۴، ص۲۶۵.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۳۲.
  3. «و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۱۵۱.
  5. «و من تو را برگزیده‌ام پس به آنچه وحی می‌شود گوش فرا ده» سوره طه، آیه ۱۳.
  6. «و موسی هفتاد تن از قوم خود را برای میقات ما برگزید» سوره اعراف، آیه ۱۵۵.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۵۴.