اسحاق بن حیوه حضرمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{مدخل‌ وابسته}} +{{مدخل وابسته}}))
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>')
خط ۲: خط ۲:
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[اسحاق بن حیوه حضرمی در تاریخ اسلامی]] - [[اسحاق بن حیوه حضرمی در معارف و سیره حسینی]]</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[اسحاق بن حیوه حضرمی در تاریخ اسلامی]] - [[اسحاق بن حیوه حضرمی در معارف و سیره حسینی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۰

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

یکی از سنگدلان سپاه کوفه که در کربلا حضور داشت و پس از شهادت امام حسین(ع) اقدام به در آوردن پیراهن از پیکر پاک آن حضرت کرد[۱]. وی به دستور عمر سعد، همراه جمعی پس از شهادت حسین، اسب‌ها را بر بدن‎‌ها تاختند[۲]. او نیز از عبید الله بن زیاد جایزه ناچیزی گرفت.[۳]. نامش اسحاق بن حویه هم آمده است[۴].

اسحاق بن حیوه حضرمی پس از واقعه کربلا در کوفه می‌زیست. او دچار بیماری پیسی شد[۵] و در هنگام قیام مختار ثقفی دستگیر گردید و همانند بقیه گروه ده نفره که بر بدن مطهر امام اسب تاراندند، کشته و بدنش با آتش سوزانده شد[۶].[۷]

جستارهای وابسته

الگو:قاتلان امام حسین

منابع

پانویس

  1. تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۴؛ مروج الذهب، ج۳، ص۶۲؛ ارشاد، ج۲، ص۴۶۸؛ اللهوف، ص۵۳.
  2. تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۴-۴۵۵؛ مروج الذهب، ج۳، ص۶۲؛ ارشاد، ج۲، ص۴۷۰؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۸۰؛ تاریخنامه طبری، ج۴، ص۷۱۱.
  3. اللهوف، ص۵۴.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۵۲؛ محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص ۲۵۲ و ۲۶۱.
  5. تاریخ طبری، ج۵، ص۴۵۵؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۸۰.
  6. ارشاد، ج۲، ص۴۷۰.
  7. محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص ۲۵۲ و ۲۶۱.