طشتگذاری: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>این\sمدخل\sاز\sچند\sمنظر\sمتفاوت\،\sبررسی\sمیشود\:<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\...) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = [[طشتگذاری در حدیث]] - [[طشتگذاری در تاریخ اسلامی]] - [[طشتگذاری در معارف و سیره حسینی]] | |||
| پرسش مرتبط = امام حسین (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | ==مقدمه== |
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۴
مقدمه
طشتگذاری مراسم سنّتی در عزاداری ایّام عاشورا که عمدتا در شهرستان اردبیل برگزار میشود و طشتهای آب را در مساجد و حسینیّهها میآورند و رمزی از "فرات" است. "... نشانهها و مظاهری که نمایندۀ محیط خاصّ است، مثل وجود طشت آب و چند ساقۀ گیاه، به نشانۀ رودخانه و نخلستان..."[۱]. این نشان میدهد که در تعزیۀ عاشورا، استفاده از سمبلها رواج داشته و دارد. در توضیح بیشتر این سنّت مرسوم در اردبیل، در مطبوعات نوشتند: "این مراسم از سه روز مانده به محرّم در مسجد جامع، مسجد اعظم و سپس در مساجد دیگر اجرا میشود. طشتها را بالای سرها میگیرند و مسجد را دور میزنند، سپس در داخل آنها آب میریزند. مردم دست به طشت و آب آن میزنند و نوعی بیعت با امام حسین(ع) است و حمایت از عباس(ع). آب طشتها را مردم در شیشههایی برای شفا و تبرّک بر میدارند. این سنّت از حادثۀ جوانمردانۀ آب دادن امام حسین(ع) به سپاه حرّ در روز ۲۷ ذیحجّه گرفته شده که آب مشکها را در طشتها ریختند و تمام لشکر حرّ و اسبان آنها را سیراب کردند. این سنّت سمبولیک، تأسّی از اقدام سالار شهیدان است"[۲]. به این مراسم، "طشت گردانی" هم میگویند[۳][۴].
منابع
پانویس
- ↑ فصلنامه هنر، شماره ۲، ص۱۶۳؛ مقاله «پژوهشی در تعزیه».
- ↑ روزنامه «رسالت» (۷۲/۴/۳)، ص۵ گزارش «شوق کربلا».
- ↑ گزارشی از این مراسم در اردبیل، در کیهان (۷۳/۴/۲)، ص۱۷ چاپ شده است.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۹۴.