اصحاب در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\'\'\'\[\[(.*)\]\]\'\'\'(.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\sn...)
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-*[ +* [))
خط ۸: خط ۸:


==مقدمه==
==مقدمه==
*[[اصحاب]]: [[یاران]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۹.</ref>، معاشران، ملازمان دائمی<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۷۵.</ref>. اصل آن "صحب" به معنای مقاربت و نزدیکی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۳۳۵.</ref> و [[معاشرت]] مداوم (در طول [[زندگی]])<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۱۹۳.</ref>.  
* [[اصحاب]]: [[یاران]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۹.</ref>، معاشران، ملازمان دائمی<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۷۵.</ref>. اصل آن "صحب" به معنای مقاربت و نزدیکی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۳۳۵.</ref> و [[معاشرت]] مداوم (در طول [[زندگی]])<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۱۹۳.</ref>.  
*{{متن قرآن|فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ}}<ref>«و به یقین کسانی را که ستم ورزیدند از عذاب بهره‌ای است همانند بهره یارانشان» سوره ذاریات، آیه ۵۹.</ref>.
*{{متن قرآن|فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ}}<ref>«و به یقین کسانی را که ستم ورزیدند از عذاب بهره‌ای است همانند بهره یارانشان» سوره ذاریات، آیه ۵۹.</ref>.
*این اصطلاح گاهی با [[امور مادی]] می‌آید، مانند: [[اصحاب السفینة]]، [[اصحاب القریه]]، [[اصحاب کهف]]، [[اصحاب الفیل]]؛ گاهی با [[امور معنوی]]، نظیر: [[اصحاب المیمنه]]، [[اصحاب المشئمه]]، [[اصحاب الصراط السوی]]؛ گاهی در [[امور اخروی]] استعمال می‌شود: [[اصحاب النار]]، [[اصحاب الجحیم]]، [[اصحاب الجنة]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج‌۶، ص۱۹۵-۱۹۶.</ref>.
*این اصطلاح گاهی با [[امور مادی]] می‌آید، مانند: [[اصحاب السفینة]]، [[اصحاب القریه]]، [[اصحاب کهف]]، [[اصحاب الفیل]]؛ گاهی با [[امور معنوی]]، نظیر: [[اصحاب المیمنه]]، [[اصحاب المشئمه]]، [[اصحاب الصراط السوی]]؛ گاهی در [[امور اخروی]] استعمال می‌شود: [[اصحاب النار]]، [[اصحاب الجحیم]]، [[اصحاب الجنة]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج‌۶، ص۱۹۵-۱۹۶.</ref>.

نسخهٔ ‏۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۸

مقدمه

منابع

پانویس

  1. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۹.
  2. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۷۵.
  3. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۳۳۵.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۱۹۳.
  5. «و به یقین کسانی را که ستم ورزیدند از عذاب بهره‌ای است همانند بهره یارانشان» سوره ذاریات، آیه ۵۹.
  6. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج‌۶، ص۱۹۵-۱۹۶.
  7. احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۲، ص۳۷۰.
  8. عبدالجواد یاسین، السلطة فی الاسلام.
  9. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۹۹.