مؤیدالدوله

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۶ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

رکن الدوله اندکی پیش از مرگ، قلمرو خود را میان فرزندانش تقسیم کرد؛ از جمله، حکومت اصفهان و ری و توابع آن را به نیابت عضدالدوله به مؤیدالدوله واگذار کرد. مؤیدالدوله همواره فرمانبردار برادر بود؛ از این‌رو چون عضدالدوله بر برادر نافرمانش فخرالدوله پیروز گردید و همدان را تصرف کرد، امارت آن دیار را نیز به مؤیدالدوله داد. چندی بعد، مؤیدالدوله بر گرگان و بخش‌هایی از طبرستان نیز دست یافت و به رغم کوشش فراوان قابوس زیاری و ابوالعباس تاش، سپهسالار سامانی، که با قابوس همداستان شده بود، به تدبیر صاحب بن عباد، وزیر با کفایت و نامدارش، همچنان آن نواحی را در اختیار داشت تا آنکه به سال ۳۷۳ ق. در گرگان درگذشت و جانشینی برای خود تعیین نکرد و میدان برای تاخت و تاز فخرالدوله باز ماند[۱].[۲].

منابع

پانویس

  1. نک: الکامل، ج۹، ص۱۱ به بعد؛ المنتظم، ج۷، ص۸۰ به بعد.
  2. خضری، سید احمد رضا، تاریخ خلافت عباسی از آغاز تا پایان آل بویه ص ۱۸۶.