صداء
این مدخل زیرشاخهٔ بحث مذحج است. صداء از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: صداء در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردنسب
| مذحج | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مراد | بنی‌الحارث بن کعب | نخع | صداء | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| جنب | سعدالعشیره | رهاء | عنس | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| زبید | جعفی | انس الله | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
از شاخه‌های مَذحج، صُداءِ بن یزید بن حرب بن عُلَة بن جَلد بن مالک بن أُدَد است. این قبیله هم‌پیمان با جَنب و بنی‌الحارث بن کعب بود. صُداء در همسایگی بنوالحارث بن کعب در شمال نجران در دره‌های مَزخَة، البجباجة، حُزا، لجیة، العلوب، المدید و عَبَدان و منطقه عُبَرَة[۱]سکونت داشتند.[۲]
اسلام صُدَاء
پس از بازگشت رسول‌الله (ص) از جعرانه در سال هشتم هجری قیس بن سعد بن عباده را با چهارصد نفر از مسلمانان به قبیله صداء گسیل کرد. پس از آن، پانزده نفر از نمایندگان صداء به حضور رسول‌الله (ص) آمدند و اسلام آوردند و در حجةالوداع نیز یکصد نفر از افراد آن قبیله شرکت کردند[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ حسن بن احمد همدانی، صفة جزیرة العرب، ص۱۸۷ و ۱۸۸.
- ↑ منتظرالقائم، اصغر، نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت، ص:۷۵.
- ↑ ابن‌سعد، الطبقات الکبری، المجلد الأول، ص۳۲۶.
- ↑ منتظرالقائم، اصغر، نقش قبایل یمنی در حمایت از اهل بیت، ص:۷۵.