محمد بن سائب کلبی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث مفسران است. محمد بن سائب کلبی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: محمد بن سائب کلبی در علوم قرآنی - محمد بن سائب کلبی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابونضر محمد بن سائب بن بشر نسابه کلبی اخباری کوفی اهل کوفه[۱] و از قبیله کلب بن وبره[۲] یا بنی عبدود بود [۳] و از اصحاب امام باقر و امام صادق (ع)[۴] به شمار می‌‌رفت و از امام باقر و امام صادق (ع)[۵] و افرادی چون شعبی،[۶] ابی‌صالح[۷] و دیگران روایت کرده است و محدثانی چون فرزندش هشام،[۸] ثوری[۹] و ابومعاویه[۱۰] از او حدیث نقل کرده‌اند.
وی از شاگردان ابی صالح، جریر و فرزدق بود[۱۱] و از علمای کوفه محسوب می‌‌شد و در تفسیر و تاریخ گذشتگان[۱۲] تبحر داشت و به همین جهت سلیمان بن علی عباسی، والی بصره، منزلش را محل تدریس ایشان قرار داد تا برای مردم تفسیر قرآن بگوید.[۱۳] برخی از رجال‌نویسان اهل سنت او را در نقل حدیث ضعیف دانسته‌اند و برخی معتقدند که او از سبئی‌ها، پیروان عبدالله بن سبأ، می‌‌باشد که اعتقاد دارند که حضرت علی (ع) زنده است و ظهور خواهد کرد و دنیا را پُر از عدل و داد می‌‌کند، بعد از اینکه پُر از ظلم و جور شده باشد.[۱۴] رجالیون وی را امامی مذهب دانسته‌اند.[۱۵] ایشان دارای تألیفاتی بوده که از آن جمله است: تفسیر القرآن[۱۶] آیات الاحکام[۱۷] تقسیم القرآن[۱۸] و غریب القرآن.[۱۹] وی سرانجام به سال ۱۴۶هـ در کوفه از دنیا رفت[۲۰].[۲۱]
جستارهای وابسته
- سائب بن بشر کلبی (پدر)
- هشام بن محمد بن سائب کلبی (فرزند)
- عبدالرحمن بن بشر کلبی کوفی (عمو)
- عبید بن بشر کلبی کوفی (عمو)
- دانش تفسیر قرآن
- مفسران اهل سنت
- تفسیر کلبی
محمد بن سائب کلبی
از شاگردان امام محمد باقر و امام جعفر صادق(ع) بود. به گفته ابن ندیم، او نخستین کسی است که در علم تفسیر کتاب نوشته و تفسیرش بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین تفاسیر آن زمان‌ها بوده است. نام کتابش «احکام القرآن»، و آن را از ابن عباس روایت کرده بود. کلبی در سال ۱۴۶ از دنیا رفت. سیوطی که شافعی و قاسم بن اصبغ بیانی قرطبی را نخستین کسانی دانسته است که در تفسیر، کتاب نوشته‌اند، اشتباه کرده است؛ زیرا شافعی در سال ۲۰۴ و قرطبی در سال ۳۴۰ از دنیا رفته‌اند. شاید منظور سیوطی اولین اشخاص از اهل تسنن باشد[۲۲].[۲۳]
منابع
پانویس
- ↑ الجرح و التعدیل ۷/۲۷۰.
- ↑ الاعلام ۶/۱۳۳.
- ↑ تهذیب الکمال ۲۵/۲۴۷.
- ↑ رجال الطوسی ۱۳۶ و ۲۸۹.
- ↑ رجال ابن داود ۳۱۲.
- ↑ میزان الاعتدال ۳/۵۵۶.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۹/۱۷۸.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۶/۲۴۸.
- ↑ الجرح و التعدیل ۷/۲۷۰.
- ↑ میزان الاعتدال ۳/۵۵۶.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۶/۲۴۹.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۱۰۷.
- ↑ الاعلام ۶/۱۳۳.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۹/۱۷۹.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۶/۲۴۸.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۱۰۷.
- ↑ الذریعه ۱/۳۰.
- ↑ الذریعه ۴/۳۸۸.
- ↑ الذریعه ۱۶/۴۹.
- ↑ المعارف ۵۳۵.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۷۳۲-۷۳۳.
- ↑ تأسیس الشیعه، ص۳۲۱-۳۲۵.
- ↑ رجبی دوانی، محمد حسین، کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی ص ۴۸۵.