حارثة بن نعمان انصاری

مقدمه

حارثه فرزند نعمان بن نقیع انصاری خزرجی از قبیله بنی نجار کنیه‌اش ابو عبدالله و از فضلای اصحاب رسول خدا (ص) بود که در رکاب آن حضرت در، جنگ بدر احد و سایر غزوه‌های پیامبر اسلام (ص) و شرکت نمود. وی دو بار جبرئیل را به شکل دحیه کلبی دید، و بر او سلام کرد. سپس رسول خدا (ص) به او فرمود: «کسی که دیدی جبرئیل بود و جواب سلام تو را داد»، وی از جمله اصحابی است که در شمار یاران باوفای امیرالمؤمنین (ع) قرار داشته^[۱] و در جنگ‌های زمان آن حضرت شرکت کرد و در رکاب آن حضرت جنگید^[۲].

حارثه از کسانی بود که به مادرش جوره دختر عبید بن ثعلبه بسیار نیکی می‌کرد و رسول خدا (ص) در حدیثی فرمود: «من داخل بهشت شدم، صدای قرائتی شنیدم، گفتم: این شخص چه کسی است؟ گفته شد: او حارثة بن نعمان است»^[۳]. سپس رسول خدا (ص) فرمود: «این چنین هستند نیکان شما»^[۴].

وی در عصر حکومت معاویه پس از آن‌که دو چشم خود را از دست داده بود، دنیا را وداع گفت ^[۵].^[۶]

↑ ر. ک: اسد الغابه، ج۱، ص۳۵۸؛ الاصابه، ج۱، ص۶۱۸ و رجال طوسی، ص۱۷، ش۳۵.
↑ رجال طوسی، ص۱۷، ش۳۵.
↑ «دخلت الجنة فسمعت قراءة، فقلت من هذا؟ فقيل حارثه بن النعمان»
↑ «كذلكم البر»؛ اسد الغاله، ج۱، ص۳۵۸؛ الاصابه، ج۱، ص۶۱۸ و سیر اعلام النبلاء، ج۴، ص۴۴.
↑ الاصابه، ج۱، ص۶۱۹.
↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۳۴۶-۳۴۷.