ام وهب
این مدخل زیرشاخهٔ بحث یاران امام حسین است. ام وهب از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ام وهب در تاریخ اسلامی - ام وهب در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط ندارد| ام وهب | |
|---|---|
 آرامگاه شهدای کربلا | |
| نام کامل | ام وهب |
| جنسیت | زن |
| از تیره | بنی‌علیم |
| همسر | عبدالله بن عمیر کلبی |
| پسر | وهب بن عبدالله کلبی |
| محل زندگی | کوفه |
| تاریخ شهادت | ۶۱ هجری |
| محل شهادت | کربلا |
| محل آرامگاه | کربلا |
| از اصحاب | امام حسین |
| حضور در جنگ | واقعه عاشورا |
مقدمه
وی دختر عبد و همسر عبدالله بن عمیر کلبی از طایفه «بنی‌علیم» بود چون شوهرش تصمیم گرفت از کوفه به یاری امام حسین بیرون آید، ام وهب نیز اصرار کرد تا او را هم باخود ببرد. شبانه به یاران امام حسین در کربلا پیوستند. روز عاشورا وقتی شوهرش به میدان رفت، او نیز چوبی به دست گرفت و به میدان شتافت ولی امام حسین مانع او شد و فرمود: بر زنان جهاد نیست. اما پس از شهادت شوهرش به بالین او رفت و صورت او را پاک می‌کرد که شمر، غلامی را سراغ او فرستاد. آن غلام، با گرزی بر سر آن زن کوبید و او را شهید کرد[۱].[۲]
جستارهای وابسته
- عبدالله بن عمیر کلبی (همسر)
- وهب بن عبدالله کلبی (فرزند)
منابع
پانویس
- ↑ انصار الحسین، ص ۶۱ به نقل از تاریخ طبری
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۶۵.