مذهب حنفیه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۱ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

ابوحنیفه نعمان‌ بن‌ ثابت زوطی در سال ۸۰ق در کوفه به دنیا آمد و در سال ۱۵۰ق در بغداد درگذشت.[۱] وی از ائمه اهل سنت بود و مدتی نزد امام‌ صادق(ع)، درس خواند.[۲] کتاب الفقه الاکبر منسوب به او به جای مانده است. ابوحنیفه اجمالاً دارای گرایش علوی بود و به جرم دفاع از قیام زید بن‌ علی(ع)، علیه بنی‌امیه و حمایت از سادات بنی‌الحسن علیه بنی‌العباس به دست منصور دوانیقی مسموم شد.[۳] قبر وی در بغداد دارای گنبد و بارگاه و محل زیارت و مورد احترام حنفیان است.[۴]

مذهب حنفی بزرگ‌ترین مذهب اهل سنت است و حنفیان بیشترِ مسلمانان سنّی را تشکیل می‌دهند و بیشتر اهل سنت ترکیه (ترک‌ها حنفی و کردها شافعی)، آسیای میانه، شبه‌قاره هند[۵] افغانستان و اروپای شرقی[۶] حنفی‌ مذهب‌اند.[۷]

  1. ابن‌خلکان، وفیات الأعیان و أبناء الزمان، ۵/۴۰۴–۴۱۴.
  2. ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۵/۲۷۴؛ مطهری، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، ۲۲/۷۲۰.
  3. اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ۳۱۵–۳۱۶.
  4. امام‌ خمینی، کشف اسرار، ۶۴.
  5. فرمانیان، فرق و مذاهب، ۱۳۶–۱۳۷.
  6. جعفر پیشه‌فرد، درآمدی بر فقه مقارن، ۵۱.
  7. ایرانی و صاحبی، مقاله «اهل سنت»، دانشنامه امام خمینی، ج۲، ص ۴۷۹ – ۴۸۸.