حلف
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حلف (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
حلف، در ابتدا سوگندی بود که با آن پیمان می‌بستند[۱]. سپس هر گونه سوگندی را "حلف" نامیدند. حلف در روابط بین القبایلی، اصطلاحاً به پیمان‌های سیاسی گفته می‌شود، که نوعاً با "قسم" همراه بود. از این‌رو، به اصل پیمان نیز حلف می‌گفتند. قبایل کوچک با انعقاد و امضای پیمان "حلف" قادر بودند تا با اتحاد خود، در برابر قبایل بزرگ‌تر مقاومت کنند. این اتحاد بر پایۀ اشتراک منافع، نه بر پایه ارتباط نسبی قرار داشت و در واقع، ورای این منافع چیزی به نام "دفاع از حق" وجود نداشت[۲]؛ جز در پیمان "حلف الفضول" که برخی از خانواده‌های قریش نظیر "هاشم"، "زهره" و "تیماء" با همراهی رسول الله(ص) آن را پایه‌گذاری کردند، تا از "حق مظلوم"دفاع کنند[۳].
منابع
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ لغت‌نامه دهخدا، ج۶، ص۹۱۷۹.
- ↑ المنمق فی اخبار قریش، ص۳۲؛ اخبار مکه، ج۱، ص۱۱۰.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۸۷.