علمای ابرار
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل سیره اجتماعی معصومان (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
خلاصه ادعاهای این نظریه
نظریه علمای ابرار درباره غالیانه بودن برخی از مقامات اهل بیت(ع) که در احادیث وارد شده، مبتنی بر پنج ادعا می‌باشد:
- سیر تدوین احادیث غیرعلمی و ساده‌اندیشانه بوده است، لذا غالیان و مفوضه احادیث جعلی خود را درباره مقامات اهل بیت(ع) در بین احادیث شیعه وارد کرده‌اند.
- قدما همه‌گونه حدیثی را (درست و غلط) در منقولات خود می‌آوردند، و این تفکر که گذشتگان آگاهی بهتری از احادیث داشتند، اشتباه است؛ اکثر احادیث گذشتگان ضعیف است.
- بیشتر احادیث مجامع بزرگ حدیثی (مخصوصاً کتاب کافی) غالیانه یا ضعیف می‌باشد.
- این افکار غالیانه حاصل تلاش برخی اصحاب مثل معلی بن خنیس می‌باشد، که ائمه را پیامبر می‌دانستند.
- ابن ابی یعفور و بیشتر شیعیان معتدل، ائمه را فقط علمای ابرار می‌دانستند.[۱]
نقد این نظریه
جستارهای وابسته
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ سلیمانیان، مصطفی، مقامات امامان، ص ۵۷.