ابوازور احمری
مقدمه
تنها شاهد بر صحابی بودن او، روایتی است که نقل شده او خدمت رسول خدا(ص) رسید، حضرت به او فرمود: «عُمْرَةٌ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ تَعْدِلُ حَجَّةً »[۱]؛ این روایت از طرق مختلف دیگر نیز نقل شده است[۲] ابن اثیر، ابوازور احمری را به غلط همان ضرار بن خطاب دانسته[۳] که شراب را با تاویل بردن آیه ﴿لَيْسَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِيمَا طَعِمُوا إِذَا مَا اتَّقَوْا وَآمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ﴾[۴] حلال می‌دانست[۵].
ابن حجر در مدخلی دیگر، از شخصی به نام احمری نام برده و روایت پیش گفته را به او نیز نسبت داده که یکسان بودن اطلاعات نقل شده درباره این دو، نشان از یکی بودن آنها دارد. احمری می‌گوید: به همسرم وعده عمره دادم و پس از آن رهسپار جنگ شدم. در آن حال، وعده خود را به یاد آوردم و پس از این که نتوانستم به آن عمل کنم، به رسول خدا(ص) شکایت کردم. حضرت فرمود: همسرت را ماه مبارک رمضان به عمره ببر، که با حج برابر، است[۶].
در نقل مربوط به احمری، شان صدور روایت مشخص گردیده، ولی در نقل ابوازور احمری، به شأن صدور روایت اشاره نشده است. ابن قانع[۷] و بغوی، احمری را در بخش نام‌ها آورده‌اند، اما بغوی گفته نمی‌دانم احمری کیست. ابن حجر احتمال داده که احمری، نسبت شخص باشد نه نام کسی، سپس گفته است: در این صورت، احمری ملحق به مبهمات است[۸]. البته چنان که گذشت، با توجه به یکسان بودن مطالب نقل شده درباره احمری و ابوازور احمری، این دو نام متعلق به یک نفر است.[۹]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ ابونعیم، ج۵، ص۲۸۳۷؛ ابن حجر، ج۷، ص۹.
- ↑ احمد بن حنبل، ج۳، ص۳۹۷؛ ابن ماجه، ج۲، ص۹۹۶؛ نووی، ج۷، ص۳.
- ↑ ابن اثیر، ج۶، ص۷.
- ↑ «آنان که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند در آنچه خورده‌اند تا هنگامی که پرهیزگاری ورزند و ایمان آورند و کارهای شایسته کنند سپس پرهیزگاری ورزند و ایمان آورند آنگاه پرهیزگار باشند و نیکی ورزند گناهی بر آنان نیست و خداوند نیکوکاران را دوست می‌دارد» سوره مائده، آیه ۹۳.
- ↑ ابن قدامه، ج۱۰، ص۸۶؛ ر.ک: مدخل ضرار بن خطاب.
- ↑ ابن قانع، ج۱، ص۷۱؛ ابن حجر، ج۱، ص۸۷.
- ↑ ابن قانع، ج۱، ص۷۱.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۱۸۷.
- ↑ محمدی، رمضان، مقاله «ابوازور احمری»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۱۱۴-۱۱۵.