صرف در فقه سیاسی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۳۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث صرف است. "صرف" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل صرف (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

متحول کردن[۱]، گردانیدن (دور کردن و دفع کردن)[۲]، منصرف کردن و تبدیل از حالتی به حالت دیگر؛ اصل آن به معنای بازگشت چیزی[۳]، بدل کردن چیزی به غیر آن[۴].

﴿كَذَلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ[۵].

این اصطلاح با موضوعات مختلف، در امور مادّی و معنوی استعمال شده است:

  1. گونه‌ به‌ گونه‌ شدن و تبدیل مکانی: ﴿تَصْرِيفِ الرِّيَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّمَا[۶].
  2. تبدیل از حالتی به حالت دیگر: ﴿أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّهِ أَنَّى يُصْرَفُونَ[۷].
  3. تحول از عقیده‌ای به عقیده دیگر: ﴿صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَفْقَهُونَ[۸].
  4. تمایل (جذب‌ کردن) شخص خارجی: ﴿وَإِذْ صَرَفْنَا إِلَيْكَ نَفَرًا مِنَ الْجِنِّ[۹].
  5. گونه‌ به‌ گونه‌ شدن آیات قرآنی: ﴿انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ[۱۰].
  6. گردانیدن (دور کردن) عذاب: ﴿رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ[۱۱].[۱۲]

خداوند تعالی سوء و شرّ را در دنیا و آخرت از بندگان برگزیده خود می‌گرداند و دور می‌کند. نمونه دفع شرّ و بدی در دنیا ﴿كَذَلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ[۱۳]؛ مثال دفع عذاب اُخروی: ﴿مَنْ يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَذَلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ[۱۴].

خدای تعالی در کتاب وحی خود برای بازداشتن سوء و فحشا از بندگان خود و همچنین بازداشتن آنان از گمراهی و ضلالت در دنیا، آیات بسیاری نازل کرده است که امامان و رهبران حق در جامعه الهی به تبعیت از این سنت الهی باید در هر دو بُعد (مادّی و معنوی) در دنیا مردم را از "سوء و فحشا" و "ضلالت و گمراهی" دور کنند.[۱۵]

منابع

پانویس

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۲۳۲.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۴۶۹.
  3. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۳۴۲.
  4. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۸۲.
  5. «بدین گونه (بر آن بودیم) تا از او زشتی و پلیدکاری را بگردانیم که او از بندگان ناب ما بود» سوره یوسف، آیه ۲۴.
  6. «در گرداندن بادها و ابر فرمانبردار میان آسمان و زمین، برای گروهی که خرد می‌ورزند نشانه‌هاست» سوره بقره، آیه ۱۶۴.
  7. «آیا در کار کسانی که در آیات خداوند چالش می‌ورزند نیندیشیده‌ای که چگونه (از حق) بازگردانده می‌شوند؟» سوره غافر، آیه ۶۹.
  8. «خداوند دل‌هاشان را بگرداند که آنان گروهی هستند که درنمی‌یابند» سوره توبه، آیه ۱۲۷.
  9. «آنگاه چون به پایان آمد به سوی قوم خود بازگشتند در حالی که (آنان را) بیم می‌دادند» سوره احقاف، آیه ۲۹.
  10. «بنگر چگونه ما آیات (خود) را گوناگون می‌آوریم باز هم آنان رو می‌گردانند» سوره انعام، آیه ۴۶.
  11. «پروردگارا! عذاب دوزخ را از ما بگردان که عذاب آن همیشگی است» سوره فرقان، آیه ۶۵.
  12. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۲۳۲.
  13. «  بدین گونه (بر آن بودیم) تا از او زشتی و پلیدکاری را بگردانیم » سوره یوسف، آیه ۲۴.
  14. «هر کس که عذاب را در چنین روزی از سر وی گذرانده باشند بی‌گمان (خداوند) به او رحم کرده است و رستگاری روشن این است» سوره انعام، آیه ۱۶.
  15. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۹۰-۳۹۲.