رستگاری در فقه سیاسی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث رستگاری است. رستگاری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: رستگاری در قرآن - رستگاری در حدیث - رستگاری در کلام اسلامی - رستگاری در اخلاق اسلامی - رستگاری در معارف دعا و زیارات - رستگاری در معارف و سیره سجادی - رستگاری در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
رستگار شدن و نجات یافتن[۱]، بقا در خیر[۲]. اصل آن "فلح" به معنای فوز و بقا[۳]، نجات از شرور و درک خیر و صلاح[۴].
فَأَجْمِعُوا كَيْدَكُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا وَقَدْ أَفْلَحَ الْيَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَى
[۵].
فلاح در قرآن کریم دو صورت دارد:
- فلاح دنیوی به معنای دستیابی به سعادت‌هایی که حیات طیّبه به آنها تحقق می‌یابد. غنا و عزّت در چنین حیاتی است؛
- فلاح اخروی که در چهار چیز تحقق می‌یابد: بقای بدون فنا، غنای بی‌فقر، عزت بی‌ذلت و علم بدون جهل[۶].
فلاح و رستگاری غایت زندگی بشری است. تقوای الهی، جهاد، صبر، اجتناب از پلیدی‌ها، فعل خیر، توبه، ذکر خدا و اطاعتِ امر الهی در قرآن کریم از عوامل رستگاری و فلاح شمرده شده‌اند.[۷]
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۲، ص۵۴۷.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۲۳۳.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۵۰.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۳۳.
- ↑ «پس در تدبیرهایتان هم‌داستان شوید سپس در یک صف در آیید که امروز هر کس برتری یابد رستگار است» سوره طه، آیه ۶۴.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۴۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۴۸-۴۴۹.