خواندن زیارت

این مدخل زیرشاخهٔ بحث ادب زیارت است. ادب زیارت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ادب زیارت در حدیث - ادب زیارت در فقه اسلامی - ادب زیارت در معارف دعا و زیارات - پرسش‌های مرتبط

خواندن زیارت

• تأکید بر آن است که در زیارت‌ها، بیشتر از متون زیارتی نقل شده از ائمه معصومین(ع) استفاده شود که به آنگونه دعاها و زیارت‌های مستند مأثوره گفته می‌شود. زیارت عاشورا، زیارت اربعین، زیارت جامعه کبیره، زیارت امین الله، زیارت حضرت معصومه(س) و بسیاری از زیارتنامه‌ها از ائمه اطهار(ع) نقل شده است و کلام امام است. خواندن اینها بهتر از متون زیارتی دیگر است، مضامینی هم که در اینگونه زیارتنامه هاست، متعالی‌تر است و از زبان اولیای الهی تراویده است.
• امامان ما، همچنان که کیفیتِ انجام زیارت را با همه جزئیات و آدابش بیان فرموده‌اند، متن‌های منقول از آنان هم فراوان است و محتوای آنها در خورِ توجه گاهی این آموزه‌ها بسیار کوتاه است، ولی رجحان آن به این است که از امام نقل شده است. مثلًا یونس بن ظبیان از حضرت صادق(ع) می‌پرسد: یابن رسول الله، من بسیار به یاد حسین بن علی(ع) می‌‌افتم. در آن لحظه چه بگویم؟ فرمود: هنگام یاد از او سه بار بگو: «صَلّی الله علیکَ یا أَباعَبْدِالله» که سلام تو از دور یا نزدیک به او می‌‌رسد.
• در نقل دیگری امام صادق(ع) به سدیر می‌‌آموزد که هرگاه خواستی سیدالشهدا(ع) را زیارت کنی، بالای بام خانه‌ات برو و نگاهی به چپ و راست کن، آنگاه رو به قبر آن حضرت بکن و بگو: «السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أباعَبْدِالله، السَّلامُ عَلَیْکَ وَرَحْمَهُ اللهِ وَبَرَکَاتُهُ» تا خداوند ثواب یک زیارت شایسته به تو عطا کند اینگونه توصیه‌ها و متن آموزی‌ها نسبت به زیارت حضرت رسول(ص) و ائمه(ع) دیگر هم نقل شده است.

منابع

• محدثی، جواد، فرهنگ زیارت