ولایت ولىّ نکاح

مقدمه

﴿وَإِنْ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ وَقَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِيضَةً فَنِصْفُ مَا فَرَضْتُمْ إِلَّا أَنْ يَعْفُونَ أَوْ يَعْفُوَ الَّذِي بِيَدِهِ عُقْدَةُ النِّكَاحِ﴾^[۱]. آیه شریفه درباره طلاق زنی است که فقط‍ عقد ازدواج بر او خوانده شده و مراسم نکاح را انجام نداده است، لذا حقّ مطالبه نصف مَهر را دارد، اگر خواست، آن را می‌بخشد و بدون گرفتن چیزی از شوهرش طلاق می‌گیرد یا کسی که پیوند ازدواج به دست اوست، یعنی ولیّ و سرپرست شرعی او، آن را ببخشد^[۲]

↑ «و اگر آنان را پیش از آمیزش و پس از آنکه کابین بریده‌اید طلاق دهید پرداخت نیمی از کابین بر عهده شماست مگر آنان خود از آن بگذرند یا آن کس که رشته ازدواج در کف اوست در گذرد» سوره بقره، آیه ۲۳۷.
↑ حق‌جو، عبدالله، ولایت در قرآن، ص:۳۹-۴۲.