اثبات وحی

وحی در لغت به معنای آگاهانیدن یا سخن پنهانی و در اصطلاح علوم اسلامی به معنای ارسال پیام از سوی خداوند به پیامبران است.

مقدمات اثبات وحی

انسان مخاطب وحی: پیامبران به‌عنوان واسطه‌های فیض، در صدر مخاطبان کلام الهی قرار دارند؛ ارشادگری پیامبران، برخاسته از شخصیت ایشان است. إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَى نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِن بَعْدِهِ وَأَوْحَيْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالأَسْبَاطِ وَعِيسَى وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا ^[۱] انسان به‌عنوان گل سرسبد عالم هستی، دومین موجودی است که پس از پیامبران مورد خطاب وحی قرار گرفته است. در واقع خداوند از یک‌سو به گروهی به‌ عنوان راهنما وحی نموده است و از دیگر سو به همه انسان‌ها فرموده است تا در پی راهنمایان روان شوند.
انسان موجود دو ساحتی: انسان به‌عنوان یکی از سه رکن اصلی پدیده وحی "خدا، ملائکه و انسان"، یک موجود زمینی است و حقیقت وجود او مورد سؤال قرار گرفته است؟ زیرا ماده هیچ سنخیتی با ماوراء ماده ندارد؟ و آیا انسان ترکیبی از ماده و روح است که از بُعد مادی با عالم ماده و از بُعد معنوی می‌تواند با عالم ماوراء ماده ارتباط برقرار کند؟ ^[۲].
اثبات وجود روح: فلاسفه بزرگ جهان، به‌ ویژه حکمای اسلامی، وجود روح را ثابت کرده‌اند که مبدأ حرکت و احساس در حیوان و تدبر و اندیشه در انسان است ^[۳].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

↑ سوره نساء؛ آیه: ۱۶۳.
↑ پدیده وحی از دیدگاه علامه طباطبائی ص ۶۷-۶۹.
↑ پدیده وحی از دیدگاه علامه طباطبائی ص ۷۰.

[1] سوره نساء؛ آیه: ۱۶۳.

[2] پدیده وحی از دیدگاه علامه طباطبائی ص ۶۷-۶۹.

[3] پدیده وحی از دیدگاه علامه طباطبائی ص ۷۰.

[۱]

[۲]

[۳]