ریاح بن حارث

مقدمه

ریاح و به قولی رباح^[۱] فرزند حارث بن بکر بن وائل، کنیه‌اش ابو مثنی از اصحاب امیر مؤمنان (ع) و امام مجتبی (ع) است که از آن دو امام (ع) حدیث نقل کرده است^[۲]. وی نقل می‌کند: روزی گروهی در رحبه و بیرونی مسجد کوفه، بر حضرت علی (ع) وارد شدند و گفتند: «اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا مَوْلاَنَا!»، حضرت فرمود: «چگونه مرا مولای خود می‌دانید و حال آنکه شما از قوم و نژاد عرب هستید؟» گفتند: «چون در روز غدیر خم، از رسول الله (ص) صریحاً شنیدیم که فرمود: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلاَهُ»؛ «هرکس که من مولای او هستم، از این پس علی مولایش است». ریاح می‌افزاید: صبح روز بعد، از طریق مردم مطلع گشتم که آنان جمعی از گروه انصار بودند که ابوایوب انصاری صحابی بزرگ رسول خدا (ص) نیز در میان آنها بود^[۳].^[۴]

↑ در رجال برقی، ص۵، او را «رباح» ضبط کرده، و خطیب در تاریخ بغداد، ج۸، ص۴۱۹ وی را «ریاح» ذکر کرده است.
↑ ر. ک: تاریخ بغداد، ج۸ ص۴۱۱.
↑ ینابیع الموده، ج۱، ص۳۲.
↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۴۹.