حضرت موسی در معارف مهدویت

مقدمه

حضرت موسی (ع) یکی از انبیای الهی است که کتاب آسمانی تورات بر او نازل شد و هدایت بنی‌اسرائیل را بر عهده داشت. از معجزات او عصا و سنگی بود که با آن برهان نبوت خویش را برای مردم ثابت می‌‌کرد. این عصا و سنگ عجائب زیادی را در بر دارد و اکنون جزء میراث ائمه (ع) نزد حضرت مهدی (ع) است. حضرت موسی (ع) با آن عصا بر نیل زد و آن را شکافت و از میان آب راهی خشک برای بنی‌اسرائیل فراهم کرد تا از گزند فرعونیان رهایی یابند و عصا بر آن سنگ می‌‌کوبید و از آن چشمه آب و غذا بیرون می‌‌آمد و بنی‌اسرائیل از آن استفاده می‌‌کردند.

امام باقر (ع) فرمود: وقتی حضرت قائم (ع) ظهور فرماید پرچم رسول خدا را به همراه دارد و انگشتر سلیمان و عصای موسی و سنگ او نیز با وی خواهد بود. منادی حضرت در میان اصحاب می‌‌گوید: در سفر هیچ کس آب و غذا برای خود و مرکب خویش ذخیره نکند. اصحاب می‌‌گویند: با این کار او ما و حیوانات‌مان را از گرسنگی و تشنگی تلف خواهد نمود! سپس حرکت می‌‌کنند و در اولین مکانی که اتراق می‌‌کنند، حضرت بر سنگ موسی می‌‌زند و از آن آب و غذا برای آنها و مرکب‌هایشان می‌‌جوشد و لشکر به همراه مرکب‌هایشان می‌‌خورند و می‌‌آشامند تا اینکه به شهر نجف وارد می‌‌شوند^[۱]. در حدیث دیگری نیز به همین مضمون فرمودند: این سنگ به اندازه بار یک شتر وزن دارد و در هر مکانی که لشکریان حضرت پیاده می‌‌شوند، آن سنگ چنان جوشش کند که هر گرسنه و هر تشنه‌ای از آن بهره برد و سیر شود و سیراب گردد. و این برنامه همین طور خواهد بود تا اینکه لشکریان حضرت به نجف اشرف برسند^[۲]. و در روایت دیگری می‌‌فرماید: آن سنگ را چون بر زمین می‌‌نهد، زمین یکسره سبز خواهد شد^[۳]^[۴].

جستارهای وابسته

منابع

حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان.

پانویس

↑ غیبت: ص ۲۳۸.
↑ وافی، ج ۲، ص ۱۱۲. ر. ک: تورات.
↑ سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۴۸.
↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۵۶۳.

[1] غیبت: ص ۲۳۸.

[2] وافی، ج ۲، ص ۱۱۲. ر. ک: تورات.

[3] سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۴۸.

[4] حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۵۶۳.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]