عبیدالله بن علی

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

او با همین نام و عنوان در طریق حدیث آمده است، و احتمال دارد او عبیدالله بن علی بن ابی شعبه حلبی کوفی که از موالیان بنی عجل بود، باشد و یا عبیدالله بن علی بن سواره که او نیز یکی از راویان است اولی از اصحاب امام صادق(ع) بوده و دومی از راویان امام رضا(ع) می‌باشد که شرح حالی از وی در کتب نیست.

اما عبیدالله بن علی بن ابی شعبه از مشاهیر راویان حدیث است، علمای رجال او را توثیق کرده‌اند و او را یکی از شخصیت‌های بزرگ حدیث می‌دانند، او از امام صادق(ع) روایت می‌کند و گویند: وی نخستین مؤلف در میان شیعیان می‌باشد و گروهی از اصحاب امام رضا(ع) از وی روایت می‌کنند، و وی را به عنوان ثقة و ثبت و عین معرفی می‌نمایند.

احمد بن ابی عبدالله برقی در رجال خود گوید: عبیدالله بن علی حلبی از یحیی ابن عمران حلبی روایت می‌کند. او از اهل کوفه است ولی برای تجارت به حلب می‌رفت و از این جهت به حلبی مشهور شد، او از موالیان است و شخصی موثق و صحیح الحدیث می‌باشد. او کتابی هم تألیف کرده و کتاب او نخستین کتابی است که در شیعه تألیف و تصنیف شده است.

شیخ طوسی در الفهرست خود گوید: عبیدالله بن علی حلبی کتابی دارد که مورد عمل می‌باشد، گفته شده او کتاب خود را بر امام صادق(ع) عرضه داشته است و امام(ع) آن را پسندیده و فرموده مخالفان مانند این را ندارند، ما آن کتاب را از طریق حماد روایت می‌کنیم.

نجاشی در رجال خود گفته: عبیدالله بن علی حلبی از موالیان کوفه بود، او و پدرش برای تجارت به حلب می‌رفتند و به حلبی معروف شدند، خاندان حلبی و خاندان ابوشعبه در کوفه از خاندان‌های شیعه بودند، جد آنها ابوشعبه از امام حسن(ع) و امام حسین(ع) روایت می‌کند، و آنها از ثقات هستند و گفته‌های آنان مرجع همه می‌باشد و علماء و اهل حدیث به آنها استناد می‌کنند.

عبیدالله از همه آنها مهم‌تر بود، او چهره بزرگ این خاندان به شمار می‌رفت. او کتابی تصنیف کرد و به امام صادق(ع) عرضه داشت، امام(ع) او را تصحیح کردند و هنگامی‌که آن را ملاحظه فرمودند گفتند: مخالفان مانند آن را ندارند، گروهی از اصحاب ما آن کتاب را روایت می‌کنند و طرق آن زیاد می‌باشد، یکی از راویان کتاب حماد است که ما از طریق وی آن را نقل می‌کنیم، علامه نیز در خلاصه همین مطالب را نقل می‌کند.

او از امام رضا(ع) چند حدیث نقل می‌کند، او می‌گوید: امام رضا(ع) از پدرانش(ع) روایت کردند که رسول خدا(ص) فرمودند: هر نسب و سببی روز قیامت منقطع خواهد شد، مگر کسانی که با من قرابت سببی و نسبی داشته باشند.^[۱]