دانیال

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

"دانیال" از انبیای پیرو تورات است که در کتاب خود، بشارت ظهور حضرت مهدی (ع) را آورده است[۱]. دانیال نبی از نسل حضرت داود (ع) است. معاصر عزیر پیغمبر بوده و پس از مرگ بخت النصر، از سوی بهمن پسر اسفندیار، به بیت المقدس بازگردانیده شد و از آن‌جا به اهواز رفت و در شوش دیده از جهان بربست[۲]. جابر جعفی می‌گوید: از امام باقر (ع) درباره دانیال و تعبیر خواب پرسیدم که آیا حقیقت دارد؟ فرمود: آری، او پیغمبر بود و وحی بر او نازل می‌شد و از جمله اموری که خدا بهره او کرده بود، تعبیر خواب بود[۳].[۴]

دانیال در فرهنگنامه آخرالزمان

دانیال یکی از انبیای بنی‌اسرائیل است و از فرزندان حضرت داوود است که در حدود هفتصد سال پیش از میلاد مسیح می‌‌زیسته است. او در زمان "بخت‌النصر" زندگی می‌‌کرد و در شوش از دنیا رفت. مقبره او در شهر شوش مزار معروفی است. در حدیثی امام باقر (ع) می‌‌فرماید: حضرت حسین بن علی (ع) در شب عاشورا یاران خود را جمع نموده و به آنها خبر شهادت‌شان را داد و از رجعت آنها هنگام قیام حضرت قائم (ع) گفت. سپس فرمود در آن زمان دانیال نبی و حضرت یونس (ع) رجعت می‌‌نمایند و نزد امیرالمؤمنین (ع) آمده و تصدیق خدا و حضرت محمد (ص) می‌‌نمایند. رسول خدا (ص) هم این دو پیامبر الهی را با هفتاد نفر به سوی بصره می‌‌فرستد و آنها کسانی را که با حضرت جنگ نموده بودند به هلاکت می‌‌رساند[۵].[۶].

منابع

پانویس

  1. ادیان و مهدویت، محمد بهشتی، ص ۲۲.
  2. معارف و معاریف، ج ۵، ص ۳۴۹.
  3. بحار الانوار، ج ۲۶، ص ۲۸۴.
  4. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۱۶.
  5. الخرائج و الجرائح: ص ۲، ص ۸۴۸.
  6. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۴۷.