استحباب
مقدمه
مُستَحب: کار پسندیده و خوب، کاری که از نظر دینی انجام آن مطلوب است و اجر و ثواب دارد. هر چند به مرتبه وجوب نرسیده است.
مستحبات، کارهایی است که هم میتوان انجام داد، هم ترک نمود، ولی انجام آن بهتر است. در بسیاری از کارهای عبادی و غیر از آن مستحب وجود دارد، مثل مستحب در خوردن و آشامیدن، لباس پوشیدن، خوابیدن، داد و ستد و خانهسازی و مسافرت. استحباب به پسندیده بودن یک کار گفته میشود.
مستحب بودن یک عمل را از روایات معصومین به دست میآوریم. کارهایی همچون صدقه، عیادت بیمار، شروع هر کار با نام خدا، گفتن اذان و اقامه، خوردن با دست راست، مسواک زدن، جزو مستحبات است. به مستحبات، آداب و سنن هم گفته میشود[۱].
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص۲۰۶.