حدیث منزلت از دیدگاه اهل سنت
مقدمه
نقلهای حدیث در منابع اهل سنت نیز در حد تواتر است. مؤلفان صحاح و مسانید و عموم محدثان و مورخانی که غزوه تبوک را یادآور شدهاند، حدیث منزلت را روایت کردهاند[۱].
- نسائی در کتاب خصائص أمیرالمؤمنین (ع) ۲۱ روایت را در این باره نقل کرده است[۲].
- ابن عساکر در کتاب تاریخ دمشق در معرفی علی بن ابی طالب (ع) بیش از یکصد و بیست حدیث را از طرق مختلف که اکثر آنها صحیحاند از ۲۱ صحابه روایت کرده است.
- ابن عبدالبر در الاستیعاب درباره احوال علی (ع) پس از نقل حدیث منزلت گفته است: این حدیث از استوارترین و صحیحترین آثار است.
- ابن حجر مکی[۳] گفته است ائمه حدیث که در این فن به سخن آنان اعتماد میشود این حدیث را صحیح دانستهاند، بسیاری از عالمان برجسته اهل سنت بر صحت و تواتر حدیث منزلت تصریح کردهاند[۴].[۵]
راویان حدیث
حدیث منزلت را صحابهای همچون:
- أمیر المؤمنین(ع)؛
- عبد الله بن مسعود؛
- سعد بن ابیوقاص؛
- عمر بن خطاب
- ابوسعید خدری؛
- براء بن عازب رامین و کرداری ساری؛
- جابر بن سمره؛
- ابوهریره؛
- زید بن ارقم؛
- انس بن مالک؛
- ابوایوب انصاری؛
- عقیل بن ابو طالب.
- معاویه و برخی دیگر نقل کردهاند.
همچنین راویان زن این حدیث عبارتاند از:
- حضرت زهرا(س)؛
- اسماء بنت عمیس؛
- أم سلمه.
و از راویان این حدیث در قرون مختلف نیز میتوان به راویان زیر اشاره کرد:
- بخاری؛
- مسلم؛
- احمد بن حنبل؛
- ابن ماجه؛
- ترمذی؛
- نسائی؛
- ابن حبان؛
- ابوبکر بزّار؛
- ابویعلی؛
- محمد بن جریر طبری؛
- ابو القاسم طبرانی؛
- حاکم نیشابوری؛
- ابن مردویه؛
- ابونعیم اصفهانی؛
- ابوبکر خطیب بغدادی؛
- ابن عبدالبر اندلسی
- بغوی؛
- ابن عساکر؛
- فخر رازی؛
- ابن اثیر؛
- نووی؛
- ابن سید الناس؛
- ابن کثیر دمشقی؛
- خطیب بغدادی؛
- ابن حجر عسقلانی؛
- جلال الدین سیوطی؛
- ابن حجر مکی؛
- ولی الله دهلوی.
تواتر حدیث
حدیث منزلت به اعتراف حاکم نیشابوری[۶]، جلال الدین سیوطی[۷]، صفدی[۸]، ابن عبدالبر[۹]، مزّی[۱۰] و ملّا علی متقی هندی[۱۱] متواتر است.
متقی هندی به طرق و اسانید مختلف این حدیث را نقل کرده است[۱۲]. ابن عساکر نیز این حدیث شریف را از ۲۰ نفر صحابی پیامبر نقل کرده است[۱۳]. ابن عبدالبر و مزی در اعتبار این حدیث میگویند: و هو من أثبت الآثار وأصحها[۱۴]؛ حدیث منزلت از ثابتترین و صحیحترین احادیثی است که از پیامبر روایت شده است[۱۵].
منابع
پانویس
- ↑ شرف الدین، سید عبدالحسین، المراجعات، ص۲۸.
- ↑ ص۸۰-۹۷.
- ↑ هیثمی، ابن حجر، الصواعق المحرقة، ص۶۱.
- ↑ میلانی، سیدعلی، نفحات الأزهار، ج۱۷، ص۱۴۹- ۱۶۲.
- ↑ ربانی گلپایگانی، علی، مقاله «امامت امام علی»، دانشنامه کلام اسلامی ج۱، ص ۴۵۵.
- ↑ کفایة الطالب فی مناقب علی بن أبی طالب، ص۲۸۳.
- ↑ قطف الأزهار المتناثرة فی الأحادیث المتواترة، حرف الف.
- ↑ الوافی بالوفیات، ج۲۱، ص۱۷۸.
- ↑ الإستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۳، ص۱۰۹۷.
- ↑ الوافی بالوفیات، ج۲۰، ص۴۸۳.
- ↑ مختصر قطف الأزهار، حرف الف.
- ↑ کنز العمال، ج۱۳، ص۱۰۵ - ۱۹۲.
- ↑ تاریخ مدینة دمشق، ج۱، ص۳۰۶ - ۳۹۳.
- ↑ الإستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۳، ص۱۰۹۷؛ تهذیب الکمال، ج۲۰، ص۴۸۳.
- ↑ حسینی میلانی، سید علی، جواهر الکلام فی معرفة الامامة و الامام ج۲، ص ۱۴۸-۱۶۱.