اسود بن یزید بن قیس نخعی ثقفی
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
مقدمه
- اسود فرزند یزید بن قیس از فقها و عبادت کنندگان و شب زندهداران اهل کوفه و مردی صادق مورد وثوق بود. او هر شبانه روز ۷۰۰ رکعت نماز میگزارد و دائما روزه میداشت و قرآن میخواند و هشتاد مرتبه به خانه خدا رفت و مناسک حج و عمره بجا آورده. این مرد عابد و زاهد زمان رسول خدا(ص) را درک کرد، اما به زیارت و دیدار حضرت توفیق نیافت، و لذا در شمار تابعین به حساب میآید. اسود از ابوبکر، عمر، ابن مسعود و حضرت علی(ع) و دیگران نقل حدیث کرده و در زمره یاران حضرت علی(ع) قرار گرفت[۱]. اما مع الاسف پس از شهادت آن حضرت به انحراف گرایید و فریب شیطان خورد و متوجه معاویه شد و سرانجام با عداوت و کنیه آن امام همام(ع) و محبت معاویه در سال ۷۴ یا ۷۵ هجری از دنیا رفت[۲]. و آنچه از نماز، روزه، حج و قرآن بجا آورده بود، همه را بر باد داد و با دست خالی دار فانی را وداع گفت!
- به یک توضیح توجه کنید:
- چرا کسی که از محبت علی(ع) دست بردارد و یا به ناحق و بیدلیل با او دشمنی کند، اعمال او حبط میشود و اهل دوزخ است؟
- از قرآن کریم و روایات این حقیقت به خوبی نمایان است، زیرا در قرآن کریم آمده: ﴿إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ﴾[۳]. بدون تردید کسانی که امیرالمؤمنین را شناخته و به خاطر مطامع دنیا و رسیدن به جاه و مقام از آن حضرت بریده و با او دشمنی کرده و یا به جنگ با آن حضرت برخاستند قطعاً از زمره متقین خارج و تمام اعمال و عباداتشان حبط شده واهل دوزخ خواهند بود.
- علاوه بر آیه فوق، از رسول خدا(ص) و مكرراً نقل شده که در شأن علی(ع) فرمودند: "علی با حق است و حق با علی، و این دو از هم جدا نشوند تا کنار حوض (کوثر) بر من وارد شوند"[۴]؛
- و در سخنی دیگر از آن حضرت است که فرمود: "هر کس از علی تبعیت کند از حق تبعیت کرده و هر کس علی را ترک کند حق را ترک کرده است"[۵].
- در کلام دیگر فرمودند: "هیچ منافقی علی را دوست نمیدارد و هیچ مؤمنی علی را دشمن ندارد"[۶]؛
- بنابراین اسود بن یزید و امثال او که با شناخت کامل از علی(ع) بریدند و به معاویه پیوستند، از زمره متقین خارج شدند و اعمال و عباداتشان باطل شد و اهل آتشند، أعوذ بالله من سبات العقل.[۷]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ رجال طوسی، ص۳۵، ش۱۶ و اعیان الشیعه ج۳، ص۴۴۳.
- ↑ اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۴۳.
- ↑ «خداوند تنها از پرهیزگاران میپذیرد» سوره مائده، آیه ۲۷.
- ↑ «اَلْحَقُّ مَعَ عَلِيٍّ وَ عَلِيٌّ مَعَ اَلْحَقِّ وَ لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ اَلْحَوْضَ »؛ فرائد السمطین، ج۱، ص۱۳۸؛ کشف الغمة، ج۱، ص۱۹۹ و تاریخ دمشق، ترجمه امیرالمؤمنین، ج۳، ص۱۱۹
- ↑ «اِتَّبَعَهُ اِتَّبَعَ الْحَقَّ وَ مَنْ تَرَكَهُ تَرَكَ الْحَقَّ»؛ بحار الانوار، ج۳۸، ص۳۳.
- ↑ «اَ يُحِبُّ عَلِيّاً مُنَافِقٌ وَ لاَ يُبْغِضُهُ مُؤْمِنٌ»؛ صحیح ترمذی، ج۵، ص۴۱۱، ح۳۷۳۸.
- ↑ ناظمزاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۱۸۰-۱۸۱.