نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Jokar(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۶ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۲۴ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۶ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۲۴ توسط Jokar(بحث | مشارکتها)
در روایات متعدد نبوی نیز بر این امر تصریح شده است که معروفترین آنها حدیث منزلت است. بر اساس این حدیث، رسول خدا(ص) خطاب به امام علی(ع) میفرماید: «أَ مَا تَرْضَى أَنْ تَكُونَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِيَّ بَعْدِي». در این نبوی مشهور، رسول خدا(ص) علاوه بر اثبات امامت و وصایتامام علی(ع)، ختم نبوت خود را اعلام میکند. (منبع فرهنگ اصطلاخات علم کلام: از صفحه ختم نبوت در قرآن برداشته شد)
ختم نبوت، یعنی دریافت نقشه و برنامهای کلی و همیشگی و معقول. پیغمبر اکرم(ص) در حدیثمعروف، به همین معنی اشاره کرده است که مَثَل نبوت، مثل خانهای است که ساخته شده و جای یک خشت در آن باقی است. من جای آن خشت آخرینم، یا من گذارنده آن خشت آخرینم.
متن حدیث را صاحبتفسیرمجمع البیان در ذیل آیه ۴۰ سوره احزاب چنین آورده است: « انّما مثلى في الأنبياء كمثل رجل بنى دارا فاكملها و حسّنها إلّا موضع لبنة فكان من دخل فيها فنظر إليها قال ما احسنها الا موضع هذه اللبنة قال صلّى اللّه عليه و آله فانا موضع اللبنة ختم بي الأنبياء»[۱۱].(منبع فرهنگ اصطلاخات علم کلام: از صفحه ختم نبوت در قرآن برداشته شد)