ابراهیم بن محمد همدانی در معارف مهدویت
مقدمه
ابراهیم بن محمد همدانی از وکلای ناحیه مقدسه و از خواص صحابه ائمه اطهار(ع) است. در اواخر قرن دوم و اوائل قرن سوم می‌زیست. در موارد متعددی که نام او نقل شده است، همه‌جا وی را مردی موثق خوانده‌اند. همچنین فرزندان و احفاد وی علی بن ابراهیم، محمد بن ابراهیم، محمد بن علی بن ابراهیم و قاسم بن محمد بن علی بن ابراهیم، همه از خواص اصحاب ائمه(ع) و وکلای ناحیه مقدسه بوده‌اند. نسبت او به شهر همدان در ایران است؛ نه «همدان» که نام قبیله‌ای است در یمن و جنوب عربستان[۱]. وی چهل مرتبه به حج مشرف شده است. با امام رضا، امام جواد، امام هادی و امام عسکری(ع) هم‌عصر بوده و از طرف امام جواد(ع) وکالت داشته و در یکی از نامه‌های امام جواد(ع) به او آمده است: «به دوستانم در همدان نامه نوشتم و در آن نامه به آنان دستور دادم که از تو پیروی کنند و به آنها تذکر دادم که جز تو من نماینده‌ای در همدان ندارم». بدون اینکه از امام عصر(ع) درباره او سؤالی بشود، توقیعی در وثاقت و مورد اطمینان بودن او صادر شده است، و این بدان جهت بوده است که وی از بزرگان شیعه بوده که در مدح بیشتر آنها از سوی ائمه اطهار(ع) مطالبی صادر شده است[۲][۳].
منابع
پانویس
- ↑ معارف و معاریف، ج ۱، ص۱۹۲.
- ↑ آخرین امید، داوود الهامی، ص۱۲۰.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴.