اسود بن ربیعه یشکری
مقدمه
ابن حجر[۱] به استناد کتاب الارحام و المعاجم و مآثر العرب، نوشته ابوعبیده معمر بن مثنی، نسب او را چنین آورده است: اسود بن ربیعة بن أبی الأسود بن مالک بن ربیعة بن جمیل بن ثعلبة بن عمرو بن عثمان بن حبیب بن یشکر. او را صحابی ساکن بصره شمرده‌اند[۲]. به روایتی که ابن منده و ابونعیم آورده‌اند اسود بن ربیعه گوید: زمانی که مکه فتح شد رسول خدا(ص) چنین خطبه خواند: بدانید که خون‌های (ریخته شده در) جاهلیت و مانند آن هدر است، جز سقایت و پرده‌داری کعبه. ابن حجر[۳] سند این روایت را ناشناخته (مجهول) دانسته، اما برای جبران این ضعف به گزارش ابوعبیده استناد می‌کند که در کتاب الارحام و المعاجم و مآثر العرب گوید: از جمله کارهای بنویشکر در جاهلیت چنین است که وقتی رسول خدا(ص) در فتح مکه خطبه خواند که هر افتخار و شرافتی در جاهلیت بی‌ارزش و هدر است، مگر سقایت و پرده‌داری کعبه، اسود بن ربیعه یشکری گفت: ای رسول خدا(ص) پدرم در جاهلیت از ثروت خود به درماندگان در راه کمک می‌کرد اگر این شرافتی است من بدان سزاوارترم (که آن را انجام دهم). پیامبر این را تأیید کرد. فرزدق در اشعاری که سروده است به این رفتار خوب آل اسود اشاره کرده است.[۴]
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۲۲۵.
- ↑ ابو نعیم، ج۱، ص۲۷۵؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۲۷؛ ذهبی، ج۱، ص۱۹.
- ↑ ابن حجر، ج۹، ص۲۲۵.
- ↑ هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «اسود بن ربیعه یشکری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۶۸.