آذربایجان

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۰:۳۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

حاکمان آذربایجان

چندین نفر بر آذربایجان حکومت کرده‌اند که برخی از آنها عبارت‌اند از:

  1. اشعث بن قیس کندی: او در جاهلیّت از سران قبیله کِنْده بود[۱]. او در زمره اصحاب پیامبر خدا (ص) و اصحاب امیرالمؤمنین علی (ع) بود. او در دوران خلافت عثمان به خاطر پیوند سببی که با وی داشت، استاندار آذربایجان و مقیم آن دیار بود. استانداری او از مسائلی بود که مردم درباره آن، عثمان را سرزنش می‌کردند[۲]
  2. قیس بن سعد عباده انصاری: وی از اصحاب پیامبر (ص) و پسر سعد بن عبادۀ خزرجی بود، پس از قتل عثمان، از اولین بیعت‌کنندگان با علی (ع) بود و به شدّت به آن حضرت علاقه داشت. اوایل خلافت علی (ع) وی فرمانروای مصر بود. سپس حضرت او را استاندار آذربایجان ساخت[۳].
  3. عبدالله بن شبیل احمسی: عبدالله به دستور حضرت علی(ع)، جانشین قیس بن سعد در آذربایجان شده و مدتی در این سمت مشغول خدمت بوده است[۴].
  4. سعد بن حارث خزاعی: او غلام امیرالمؤمنین (ع) بود. وی با اینکه غلام بود اما در زمره یاران مخلص امیرالمؤمنین (ع) به شمار می‌آمد و حضرت چون در او لیاقت و کاردانی دید، وی را به ریاست شرطه کوفه منصوب کرد و سپس ولایت آذربایجان را به او سپرد[۵].
  5. سعید بن ساریه خزاعی: او[۶] از اصحاب رسول خدا (ص) و از شیعیان امیرالمؤمنین (ع) بود، وی رئیس شرطه حضرت بود و امیرالمؤمنین (ع) بعدها او را به ولایت آذربایجان منصوب کرد[۷].[۸]

منابع

پانویس