ابراهیم بن یزید نخعی
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ابراهیم بن یزید نخعی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- شیخ طوسی، او را از اصحاب امیرالمؤمنین(ع) و امام سجاد(ع) ذکر کرده و می‌نویسد: ابراهیم از یک چشم نابینا بود و به ابوعمران کنیه داشت[۱].
- او مردی صالح و فقیهی بزرگوار در کوفه بود و در حالی چشم از جهان بست که از ترس حجاج بن یوسف در مخفیگاه می‌زیست. وی به سال ۹۰ یا ۹۲ و به قولی ۹۴ یا ۹۶ هجری درگذشت. و بنا به قول ابو زرعه، حجاج او را به شهادت رساند[۲].
- مامقانی نقل می‌کند: او به هنگام جان دادن خیلی مضطرب بود و بی تابی می‌کرد، به او گفته شد: چرا این همه مضطرب و ناراحتی؟ در پاسخ گفت: چه خطری بالاتر از این حالتی که من دارم؛ زیرا در این موقع ممکن است پروردگارم را که ملاقات می‌کنم به من خطاب کند و بگوید: به بهشت برو یا بگوید به جهنم. به خدا سوگند دوست دارم این حالت خوف و تردید تا روز قیامت در من باشد، اما فرمان رفتن به جهنم برایم صادر نشود[۳].
- درباره شخصیت ابراهیم و ولادت، وفات و مذهب وی نقل قول‌های بسیاری است، تا جایی که بعضی او را ناصبی دانسته و برخی نیز وی را از خواص شیعه به شمار آورده‌اند[۴].[۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ رجال طوسی، ص۳۵، ش۹ و ص۸۳، ش۱۶.
- ↑ تهذیب التهذیب، ج۱، ص۱۹۴.
- ↑ تنقیح المقال، ج۱، ص۴۳.
- ↑ برای کسب اطلاعات بیشتر ر.ک: أعیان الشیعة، ج۲، ص۲۴۹ و طبقات الکبری، ج۶، ص۲۷۰ – ۲۸۴.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۱-۵۲.