رضی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۷ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۰۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل رضی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

خشنود شدن، خشنود بودن، پسندیدن و راضی‌ شدن[۱]، در مقابل "سَخَط"[۲]. اصل آن "رَضو" به معنای رضایت[۳]، موافق میل[۴].

رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ[۵]

"رضوان" به معنای رضایت و خشنودی بسیار است. رضایت به موضوعات و موارد بسیاری انتساب داده می‌شود؛ از جمله رضایتمندی میان خداوند و مردم: رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ[۶]. گفته شده، رضایت مردم از خداوند این است که از قضای الهی در حقّ خود کراهت نداشته باشند و رضایت خدا از مردم این است که مردم به اوامر و نواهی او تن دهند[۷].

غایت سعادت بشری رسیدن به مقام رضوان الهی است و رضایت الهی زمانی حاصل می‌گردد که غرض الهی از خلقت بشر حاصل گردد: وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ[۸] و عبودیت برای انسان زمانی تحصیل می‌شود که در همه اعمال و رفتارش خود را جز بنده و مملوک نبیند و این غایت سعادت بشری است: ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ[۹].[۱۰]

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۵۷.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۴۰۲.
  3. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۵۷.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۴، ص۱۵۲.
  5. «خداوند از آنان خشنود است و آنان از خداوند خشنودند» سوره مائده، آیه ۱۱۹.
  6. «خداوند از آنان خشنود است و آنان از خداوند خشنودند» سوره مائده، آیه ۱۱۹.
  7. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۵۶.
  8. «و پریان و آدمیان را نیافریدم جز برای آنکه مرا بپرستند» سوره ذاریات، آیه ۵۶.
  9. « این است رستگاری سترگ» سوره نساء، آیه ۱۳؛ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۶، ص۲۵۲.
  10. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۰۸-۳۰۹.