عصمت فرشتگان
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
امام رضا(ع) در حدیثی طولانی درباره عصمت فرشتگان فرمودند: «همانا فرشتگانِ خداوند با الطاف او معصوم و محفوظ از کفر و زشتی‌ها هستند، زیرا خداوند درباره آنها فرمود: 
لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ
[۱] و همچنین فرمود: وَمَنْ عِنْدَهُ لَا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ [۲] و فرمود: لَا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ [۳][۴].
و همچنین در روایات دیگر این جملات درباره عصمت فرشتگان وارد شده است: «و فرشتگان بندگان معصوم‌اند» و «خداوند ملائکه را خلق کرد در حالی‌که معصوم‌اند» و «خداوند ملائکه را از گناهان و ریب شبهات معصوم داشت» و «خداوند فرشتگان را خلق کرد و در آسمان‌ها سکونت داد و در آنها سستی و غفلت و معصیت نیست»[۵].[۶]
دلیل عقلی عصمت فرشتگان
برای اثبات عصمت فرشتگان در مقام دریافت پیام الهی و ابلاغ آن به انبیا(ع) می‌توان به براهین عقلی استدلال کرد. ... هر گونه دلیل عقلی که برای اثبات عصمت انبیا در مقام تلقی و ابلاغ وحی، لزوم عصمت ملائکه وحی را نیز به اثبات می‌رساند...
غرض اصلی از خلقت آدمی، رسیدن به کمال نهایی و سعادت ابدی است و از طرفی، ابزار و وسایلی که برای درک و شناخت در اختیار انسان‌ها قرار داده شده است؛ یعنی حس و عقل، برای این منظور کفایت نمی‌کنند، از این رو عقل با توجه به حکمت خداوند در می‌یابد که حتماً باید راه دیگری در اختیار آدمیان قرار گیرد و آن، راه وحی و نبوت است. طبیعی است که برای حصول و تحقق این منظور باید پیام خداوند به طور کامل و بدون هیچ دستبردی در اختیار انسان‌ها قرار گیرد و این جز با عصمت و مصونیت فرشتگان امکان‌پذیر نیست؛ چرا که اگر پیام الهی توسط فرشتگان وحی دچار تحریف و تغییر شود؛ یعنی آنها در ابلاغ پیام خداوند معصوم نباشند، در این صورت نقض غرض خواهد شد[۷].
منابع
پانویس
- ↑ «از آنچه خداوند به آنان فرمان دهد سر نمی‌پیچند و آنچه فرمان یابند بجای می‌آورند» سوره تحریم، آیه ۶.
- ↑ «و هر کس که در آسمان‌ها و زمین است از آن اوست و آن کسان که نزد اویند از پرستش وی سر باز نمی‌زنند و خسته نمی‌شوند» سوره انبیاء، آیه ۱۹.
- ↑ «در گفتار بر او پیشی نمی‌جویند و آنان به فرمان وی کار می‌کنند» سوره انبیاء، آیه ۲۷.
- ↑ عیون أخبار الرضا(ع)، ج۱، ص۲۶۹؛ الاحتجاج، ج۲، ص۴۵۹؛ نورالثقلین، ج۱، ص۱۰۸ و ج۳، ص۲۶۷ و ۴۱۶؛ تفسیر امام عسکری(ع)، ص۴۷۵؛ تفسیر البرهان، ج۱، ص۲۹۵؛ الفصول المهمة، ج۱، ص۴۴۳.
- ↑ تفسیر امام عسکری(ع)، ص۵۹۱؛ الفصول المهمة، ج۱، ص۹۷؛ بحارالأنوار، ج۵۴؛ تفسیر القمی، ج۱، ص۵۶.
- ↑ سلیمانیان، مصطفی، مقامات امامان، ص ۲۴۴.
- ↑ شریفی، احمد حسین، یوسفیان، حسن، پژوهشی در عصمت معصومان (کتاب)|پژوهشی در عصمت معصومان ص ۳۳۵.