آزادگی
مقدمه
از مهمترین درسهای نهضت کربلا و از الفبای نخستین فرهنگ عاشورا، آزادگی و حریت و تن به ظلم ندادن و اسیر ذلت نشدن است. حسین بن علی فرموده است: «مَوْتٌ في عِزٍّ خَيْرٌ مِنْ حَياةٍ في ذُلٍّ»[۱] مرگ با عزت بهتر از زندگی با ذلت است. نیز در مقابل تسلیم و بیعت، فرمود: «لا وَ اللّهِ لا اُعْطیكُمْ بِیَدی اِعْطاءَ الذَّلیلِ وَ لا اَفِرُّ فِرارَ الْعَبیدِ» دست ذلت به شما نمیدهم و چون بردگان تسلیم شما نمیشوم. همچنین در کربلا وقتی آن حضرت را میان جنگ یا بیعت مخیر کردند، فرمو: «أَلا وَ إِن الدعِی بْنَ الدعِی قَدْ رَکزَ بَینَ اثْنَتَینِ: بَینَ السلةِ وَالذلةِ، وَ هَیهاتَ مِنا الذلةُ»[۲] ناپاک ناپاکزاده مرا بین دو چیز، شمشیر و ذلت مخیر قرار داده است، ذلت از ما بسیار دور است. در نبرد عاشورا نیز در حملههایی که به صفوف دشمن میکرد، رجز میخواند و میفرمود: مرگ، بهتر از ننگ است و ننگ، بهتر از دوزخ! وقتی که مجروح بر زمین افتاده بود، شنید که سپاه دشمن قصد حمله به حرم و خیمه گاه او را دارد، بر سرشان فریاد کشید: «یا شیعَهَ آلِ اَبی سُفْیانَ! اِنْ لَمْ یَکُنْ لَکُمْ دینٌ، وَ کُنْتُمْ لا تَخافُونَ الْمَعادَ، فَکُونُوا اَحْراراً فی دُنْیاکُمْ»[۳] نهضت عاشورا، به همه مظلومان، درس مبارزه و به همه مبارزان، الهام مقاومت و روحیه آزادگی داده است. گاندی، مصلح بزرگ هند گفته است: من برای مردم هند، چیز تازهای نیاوردم. فقط نتیجهای را که از مطالعات و تحقیقاتم درباره تاریخ زندگی قهرمانان کربلا به دست آورده بودم، ارمغان ملت هند کردم. اگر بخواهیم هند را نجات دهیم، واجب است همان راهی را بپیماییم که حسین بن علی (ع) پیمود[۴][۵]
منابع
پانویس
- ↑ مناقب ابن شر آشوب ج ۴ ص۶۸
- ↑ لهوف ص ۵۷
- ↑ «ای پیروان آل ابوسفیان اگر دین ندارید و از قیامت نمیترسید، پس در دنیایتان آزاد باشید». بحار الانوار ج۴۵ ص ۵۱. مقتل خوارزمی ج۲ص۳۲
- ↑ حسین پیشوانی انسانها ص۳۰
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۲۸.