ابوجحیفه
وهب بن عبدالله بن مسلمه مشهور به ابوجحیفه، از صحابه پیامبر (ص) و از یاران امام علی (ع) بود. وی از پیامبر روایت نقل کرده است و نام او را در شمار راویان حدیث غدیر یاد کرده‌اند. ابوجحیفه در هنگام رحلت پیامبر هنوز به بلوغ نرسیده بود.
| ابوجحیفه | |
|---|---|
| مشخصات فردی | |
| نام کامل | وهب بن عبدالله بن مسلمه |
| جنسیت | مرد |
| لقب | وهب الخیر • وهب الله |
| مشخصات دینی | |
| از یاران | پیامبر خاتم (ص) • امام علی (ع) |
| مشخصات حدیثی | |
| راوی از | پیامبر خاتم (ص) • حدیث غدیر |
ابوجحیفه در تمام جنگ‌ها در رکاب امام علی (ع) حاضر بود و مورد اعتماد و محبت امام (ع) قرار داشت. امام علی (ع) لقب وهب الخیر و وهب الله را به وی داد. شریف رضی در نهج البلاغه روایتی را از قول او نقل می‌کند: ابوجُحَیفه گوید از امیرمؤمنان –درود خدا بر او- شنیدم که می‌فرمود: نخستین جهادی که در آن شکست می‌خورید، جهاد با دست‌هاتان است و آن‌گاه جهاد با زبانتان و سپس جهاد با قلبتان. پس از آنکه قلباً کار نیک را نشناسد و از کار زشت بیزاری نجوید، باژگونه شود، پس ارزش‌ها در دیدگاه او سقوط کند و پستی‌ها اوج گیرد[۱][۲]
ابو جحیفه عبدالله وهب سوائی
صحابی رسول خدا، ساکن کوفه، از اصحاب امیرالمؤمنین علی(ع) و رئیس بیت المال و شرطه آن حضرت که امام او را و وهب الخیر می‌خواند. وی در دوره حکومت بشر بن مروان در عراق درگذشت و آخرین کسی از صحابه رسول خدا بود که در کوفه وفات یافت. احادیث او در کتب صحاح اهل سنت آمده است[۳][۴]
منابع
پانویس
- ↑ « [إِنَّ أَوَّلَ] أَوَّلُ مَا تُغْلَبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْجِهَادِ الْجِهَادُ بِأَیْدِیکُمْ ثُمَّ بِأَلْسِنَتِکُمْ ثُمَّ بِقُلُوبِکُمْ فَمَنْ لَمْ یَعْرِفْ بِقَلْبِهِ مَعْرُوفاً وَ لَمْ یُنْکِرْ مُنْکَراً قُلِبَ فَجُعِلَ أَعْلَاهُ أَسْفَلَهُ وَ أَسْفَلُهُ أَعْلَاه»؛ نهج البلاغه، حکمت ٣٧٥.
- ↑ دین‌پرور، سید حسین، دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص ۸۱- ۸۲.
- ↑ خیرالدین زرکلی، الأعلام، ج۸، ص۱۲۵، ریحانه ج۷، ص ۵۱، شمس‌الدین محمد ذهبی، سِیَر أعلام النبلاء، ج۱۳، ص ۲۰۲.
- ↑ تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۲، ص ۲۱۱۳.