اقسام کفر

این مدخل زیرشاخهٔ بحث کفر است. مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

متکلمان اقسام متعددی برای کفر بر شمرده‌اند:

1. کفر انکار: بدین معنا است که کسی به قلب و زبان، خدا و رسول خدا (ص) را انکار کند.
2. کفر جحود: یعنی کسی با قلب اذعان کند؛ ولی به زبان، انکار: وَجَحَدُوا بِهَا وَاسْتَيْقَنَتْهَا أَنْفُسُهُمْ....
3. کفر عناد: بدین معنا است که کسی به دل و زبان اذعان کند؛ اما از روی حسادت و عناد، تن بدان ندهد؛ همانند ولید بن مغیرة، که به دل و زبان قرآن را پذیرفت؛ ولی ایمان نیاورد و آن را سحر خواند.
4. کفر نفاق: آن است که زبان دم از ایمان زَنَد؛ ولی دل از ایمان تهی باشد.

تقسیمی دیگر نیز برای کفر از روایت امام صادق (ع) برون کشیده‌اند:

1. کفر حجود: این گونه کفر، خود بر دو قسم است:
   1. انکار ربوبیت: بدین معنا است که کسی، خدا و بهشت و دوزخ و رستاخیز را انکار کند. کفر زنادقه و دهریه از این دست است که قرآن سخن آنان را چنین باز می‌گوید: "وَمَا يُهْلِكُنَا إِلَّا الدَّهْرُ؛
   2. انکار همراهِ شناخت: یعنی هر چند به وجود خدا یقین دارند، اما از روی ستمکاری و بزرگ‌طلبی او را انکار می‌کنند.
2. کفر عصیان: بدین معنا است که به خدا ایمان دارند؛ اما از فرمان او سر می‌پیچند و تکالیف دینی را بر نمی‌تابند.
3. کفر برائت: این گونه کفر، ناپسند نیست؛ بلکه از وظایف اعتقادی است و عبارت است از کفر به دشمنان خدا و کافران، مانند کفر ابراهیم و کفر شیطان به اولیای خود.
4. کفر نعمت: عبارت از ناسپاسی در برابر نعمت‌های الهی است. قرآن کریم از سلیمان پیامبر (ع) نقل فرموده است: "این از فضل پروردگار من است تا مرا به سپاسگزاری و ناسپاسی بیازماید".
5. کفر مطلق: کفری است که هیچ یک از قیدهای پیشین را ندارد. برخی کفر را سی و پنج قسم دانسته‌اند که از ضرب هفت قسم متعلق کفر در پنج قسم کافر حاصل گردد.

منابع

• پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، فرهنگ شیعه