کم‌فروشی در فقه سیاسی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث کم‌فروشی است. کم‌فروشی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: کم‌فروشی در قرآن - کم‌فروشی در فقه سیاسی - کم‌فروشی در فقه اسلامی - کم‌فروشی در معارف و سیره علوی - پرسش مرتبط نداردتطفیف: کم‌فروشی
کم‌فروشی از عوامل تهدیدزا در امنیت اقتصادی و افساد در نظام اقتصادی است؛ به‌ویژه که به تدریج اعتماد بین مردم را از بین می‌برد؛ در حالی که اصل حاکم بر بازار اعتماد است. در آیات متعددی از کم‌فروشی نهی شده؛ به طوری که یک سوره از قرآن به این امر نکوهیده اختصاص داده شده است: ﴿وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ * الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ * وَإِذَا كَالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ﴾[۱]. خداوند در آیات دیگری نیز به کم‌فروشی اشاره می‌کند و می‌فرماید: ﴿وَإِلَى مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ قَدْ جَاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ فَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ﴾[۲]، ﴿وَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ﴾[۳] و ﴿أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ * وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ﴾[۴].
در روایات نیز کم‌فروشی به شدت تقبیح شده است. در روایتی از امام محمد باقر(ع) آن حضرت پس از تلاوت آیات سوره مطففین می‌فرماید: «وَ لَمْ يَجْعَلِ الْوَيْلَ لِأَحَدٍ حَتَّى يُسَمِّيَهُ كَافِراً»[۵]: «خداوند ویل را برای احدی قرار نداد، مگر آنکه او را کافر نامید». خداوند فرمود: «وای به حال کافران از مشاهده روز بزرگ»[۶]. همچنین در روایاتی، خداوند به قوم کم‌فروش، وعده قحطی و خشکسالی و حاکم شدن سلطان ستمکار را داده است[۷]. فقیه مفسر، علامه طباطبایی در تفسیر آیه ﴿وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ﴾[۸] که درباره کم‌فروشی است، می‌نویسد: «این جملات یعنی جمله ﴿وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ﴾ نهی جدیدی است از فساد در ارض، یعنی از کشتن و زخمی کردن مردم و یا هر ظلم مالی و آبرویی و ناموسی؛ لکن بعید نیست که از سیاق استفاده شود که این جمله عطف تفسیر باشد برای نهی سابق، نه نهی جدید و بنابراین احتمال نهی تأکیدی خواهد بود از کم‌فروشی و خیانت در ترازوداری؛ چون این نیز مصداقی است از فساد در ارض»[۹]. بر این اساس کم‌فروشی از مصادیق افساد در امنیت اقتصادی شمرده می‌شود و با توجه به حرمت قطعی تطفیف و کم‌فروشی، دولت اسلامی موظف است از این کار جلوگیری کند و متخلفان را مجازات نماید؛ از این رو حضرت امیر(ع) در بازار می‌گشت و در حالی که تازیانه‌ای به دست داشت، می‌فرمود: ﴿وَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ﴾[۱۰][۱۱].[۱۲]
منابع
پانویس
- ↑ «وای بر کم‌فروشان! * آنان که چون از مردم پیمانه گیرند تمام پیمایند * و چون پیمانه دهند یا وزن کنند کم نهند» سوره مطففین، آیه ۳-۲-۱.
- ↑ «و به سوی مدین، برادرشان شعیب را فرستادیم، گفت: ای قوم من! خداوند را بپرستید که جز او خدایی ندارید، بی‌گمان برهانی از سوی پروردگارتان برایتان آمده است پس پیمانه و ترازو را تمام بپیمایید و چیزهای مردم را به آنان کم ندهید و در این سرزمین پس از سامان یافتن آن تباهی نورزید، این برای شما اگر مؤمن باشید بهتر است» سوره اعراف، آیه ۸۵.
- ↑ «و پیمانه و ترازو را با دادگری، تمام بپیمایید» سوره انعام، آیه ۱۵۲.
- ↑ «پیمانه را تمام بپیمایید و از کم‌فروشان نباشید * و چون پیمانه می‌کنید تمام بپیمایید و با ترازوی درست وزن کنید» سوره شعراء، آیه ۱۸۱-۱۸۲.
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۲، ص۳۲.
- ↑ ﴿فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِنْ بَيْنِهِمْ فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ مَشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ﴾ «آنگاه از میان ایشان چند دسته اختلاف ورزیدند؛ وای بر کافران از دیدارگاه روزی سترگ!» سوره مریم، آیه ۳۷.
- ↑ محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج۷۰، ص۳۷۰.
- ↑ «و ای قوم من! پیمانه و ترازو را با دادگری، تمام بپیمایید و چیزهای مردم را به آنان کم ندهید و در زمین تبهکارانه آشوب نورزید» سوره هود، آیه ۸۵.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۰، ص۵۴۳.
- ↑ «و پیمانه و ترازو را با دادگری، تمام بپیمایید» سوره انعام، آیه ۱۵۲.
- ↑ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱۷، ص۳۸۳.
- ↑ نباتیان، محمد اسماعیل، فقه و امنیت ص ۳۳۰.