کمیت بن زید اسدی

این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام باقر است. مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابومستهل کمیت بن زید بن خنیس بن مجالد مضری اسدی کوفی شاعری از طایفه مضر بود که به سال ۶۰هـ متولد شد و از اهل کوفه به شمار می‌‌رفت و در همان جا می‌‌زیست. او محضر امام سجاد، امام باقر و امام صادق(ع) را درک کرد و از یاران امام باقر و امام صادق((ع)) محسوب می‌‌شد. از امام باقر و امام صادق((ع)) و فرزدق شاعر روایت کرده است. اشخاصی چون عقبة بن بشیر اسدی، صفوان بن یحیی، والبة بن حباب شاعر و حفص بن سلیمان غاضری از وی روایت کرده‌اند. ایشان از شعرای معروف شیعی مذهب و شاعر اهل بیت(ع) بود و اولین کسی بود که با اشعار خود از حق علویین دفاع کرد و حکومت بنی امیه را محکوم و رسوا نمود. اغلب اشعارش سیاسی و به دیوان هاشمیات معروف است. بدین جهت در زمان حکومت یزید بن عبدالملک و برادرش هشام بن عبدالملک بارها دستگیر و روانه زندان شد و محکوم به مرگ گردید، ولی از زندان متواری گشت و از مرگ نجات یافت. وی اشعار زیادی در مدح اهل بیت از جمله امام سجاد، امام باقر و امام صادق(ع) دارد که مورد لطف آن بزرگواران واقع شده و در حقش دعا کرده‌اند. در فضیلت وی آورده‌اند که اگر برای بنی اسد منقبتی غیر از وجود کمیت نبود، آنها را کفایت می‌‌کرد. در کمیت ده خصلت وجود داشت که در احدی از شعرا نبود. وی دارای بیش از پنج هزار بیت شعر و قصیده می‌‌باشد که به دیوان هاشمیات معروف شده است. اثر دیگر وی را السبع العالیات گفته‌اند.

منابع

1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱