انس بن حارث کاهلی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث صحابه است. انس بن حارث کاهلی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: انس بن حارث کاهلی در حدیث - انس بن حارث کاهلی در تاریخ اسلامی - انس بن حارث کاهلی در معارف و سیره حسینی - انس بن حارث کاهلی در تراجم و رجال - پرسش مرتبط نداردانس بن حارث نبیه. در بین اهل سنت برخی او را صحابی می‌دانند.[۱]
| انس بن حارث کاهلی | |
|---|---|
 تصویر قدیمی از مسجد کوفه | |
| نام کامل | انس بن حارث کاهلی |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | بنی اسد |
| محل زندگی | کوفه |
| از اصحاب | |
| حضور در جنگ | |
| مشخصات حدیثی | |
| راویان از او | |
مقدمه
از شهدای کربلا است وی از اصحاب پیامبر خدا (ص)، از طایفه بنی کاهل از بنی اسد بود که از عرب‌های شمال محسوب می‌شدند. گفته‌اند در جنگ بدر و حنین هم شرکت داشت. پیر مردی سال‌خورده، از شیعیان کوفه بود که موقعیتی والا داشت. شبانه خود را به کربلا رساند و روز عاشورا در رکاب حسین به سعادت شهادت رسید. در برخی منابع، نام او مالک بن انس کاهلی آمده است[۲].
استادان
روایت‌کنندگان از او
- سلیم بن أسود بن حنظلة مشهور به سلیم بن أسود المحاربی
- جعفر بن محمد بن رباح مشهور به جعفر بن محمد الأشجعی
شهادت انس بن حارث کاهلی
انس بن حارث کاهلی پیرمرد سالخورده‌ای بود که در روز عاشورا حضور داشت، او از اصحاب پیامبر و در جنگ بدر و حنین شرکت داشت. ماجرای شهادت امام را از زبان پیامبر اکرم(ص) شنیده بود. ایشان نقل کرده از پیامبر شنیدم که فرمود: «ابْنِي هَذَا يُقْتَلُ بِأَرْضِ الْعِرَاقِ فَمَنْ أَدْرَكَهُ مِنْكُمْ فَلْيَنْصُرْهُ» فرزندم حسین در سرزمین عراق کشته خواهد شد هر کس تا آن روز زنده باشد و او را درک کند باید به یاری او بشتابد. در روز عاشورا از امام حسین(ع) اجازه رفتن به میدان گرفت امام اجازه داد. او با شور و شوق عمامه‌اش را از سرش گرفت و به کمر بست، پیشانی بندش را بست و ابروانش را که بر اثر پیری روی چشمش افتاده بود زیر آن جای داد تا مانع دیدنش نگردد، وقتی امام این حال را از او دید منقلب شد و بی‌اختیار قطرات اشک از دیده‌ها به گونه‌هایش سرازیر شد خطاب به او فرمود: شكر الله سعيك يا شيخ؛ خداوند عمل تو را به بهترین وجه قبول و تقدیر کند ای پیرمرد، او با آن سن پیری به میدان رزم رفت و با دشمنان جنگید و پس از کشتن هیجده نفر از دشمن شربت شیرین شهادت نوشید[۳].[۴].
منابع
پانویس
- ↑ موسوعة الحدیث
- ↑ ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۶۵.
- ↑ مناقب ابن شهر آشوب، ج۳، ص۲۱۹؛ مقتل مقرم، ص۲۵۲.
- ↑ راجی، علی، مظلومیت سیدالشهداء، ج۲، ص ۷۹.