فرجام سفیانی چیست؟ (پرسش)
فرجام سفیانی چیست؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری |
مدخل وابسته | سفیانی |
فرجام سفیانی چیست؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ جامع اجمالی
* پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخها ودیدگاههای متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر و متن سخنان آنان در ذیل دیده میشود:
بهجت | طبسی | آیتی | سلیمیان | رمضانیان |
خصوصیات سفیانی
- در مورد سفیانی چنین آمده است: او مردی است به رنگ سرخ و زرد، با چشم کبود،[۱] بی بند و بار، آلوده و پرده در،[۲] از نسل بنی امیه و ابوسفیان است.[۳] در ظاهر ذکر خدا میگوید،[۴] و همواره ذکر یارب یارب بر زبانش جاری است،[۵] ولی از پلیدترین و کثیف ترین مردم روزگار است[۶] او با تظاهر به دین داری، گروه زیادی از مردم را فریب میدهد،[۷] حدود شش ماه قبل از ظهور امام زمان (ع)[۸] خروج و قیام خود را از منطقه وادی یابس "احتمالاً جنوب غرب سوریه واقع است" شروع میکند.[۹]
- در حکومت فضیلت محور امام مهدی (ع)، دیو صفتانی چون سفیانی، بدون تردید مجالی برای تحرک و فعالیت نخواهند داشت، بنابراین، پس از آن که امام مهدی او را به صلاح و سعادت دعوت کرد و او دعوت امام را بیپاسخ گذاشت، امام چارهای جز قطع ریشههای فساد این فاسد نخواهد داشت. از این رو، طبیعی است که سرانجامی جز هلاکت در انتظار سفیانی نباشد.[۱۰] در روایات آمده حکومت سفیانی هشت ماه بیشتر طول نمیکشد، ولی در این مدت کوتاه، مواضع مهم را تصرف میکند.[۱۱]
فرجام سفیانی و طرز هلاکتش
- فرجام سفیانی و طرز هلاکتش در منابع اهل سنت به چند صورت آمده است: گرفتار بیماری میشود؛ به زمین فرو میرود؛[۱۲] سفیانی و سپاهیان او با حضرت مهدی (ع) به کارزار میپردازند،[۱۳] در نهایت سفیانی دستگیر شده و سپس اعدام میشود.[۱۴]
- برخی از روایاتی که در مورد فرجام سفیانی آمده، عبارتند از:
- امیر المؤمنین(ع) فرمودند:[۱۵] «خداوند تمام سپاه سفیانی را نابود میکند و هیچ کسی از آنها جز سفیانی، روی زمین باقی نمیماند. در این حال، مهدی او را میگیرد و گردن میزند.» نسبت دادن کشتن سفیانی به امام مهدی میتوان مجازی دانست؛ به سبب اینکه، دستور قتل سفیانی از آن حضرت صادر میشود و لشکر آن حضرت، سفیانی را میکشد.[۱۶]
- هم چنین حضرت(ع) فرمودند:[۱۷] «سفیانی را اسیر میکنند، نزد امام مهدی میآورند. آن حضرت دستور قتل او را صادر میکند و او نزد باب الرحبه کشته میشود.»[۱۸] و ... .[۱۹]
- این روایات به لحاظ سند ضعیف و به لحاظ مصادر و تعداد به گونهای نیستند که بتوان به مضمون آنها اطمینان کرد اما با اعتبارات عقلی هماهنگ هستند.[۲۰]
با انتخاب "ادامه مطلب" از پاسخها ودیدگاههای متفرقه ذیل بهرهمند شوید:
پاسخهای دیگر
۱. آیتالله بهجت؛ |
---|
|
۲. آیتالله طبسی؛ |
---|
|
۳. حجت الاسلام و المسلمین آیتی؛ |
---|
|
۴. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
---|
|
۵. حجت الاسلام و المسلمین رمضانیان؛ |
---|
|
پرسشهای وابسته
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ ر.ک. زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید، ج۲، ص ۲۶۴؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص ۴۰۴
- ↑ ر.ک. تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص ۴۰۴
- ↑ ر.ک. نویسندگان کتاب، آفتاب مهر، ج۱، ص ۲۲۴؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص ۴۰۴؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید، ج۲، ص ۲۶۴؛ پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۳۹۰
- ↑ ر.ک. تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص ۴۰۴
- ↑ ر.ک. اسماعیلی، اسماعیل، چشم به راه مهدی،بررسی نشانههای ظهور؛، ص ۲۷۳ـ۲۷۵
- ↑ ر.ک. تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص ۴۰۴؛ اسماعیلی، اسماعیل، چشم به راه مهدی،بررسی نشانههای ظهور؛، ص ۲۷۳ـ۲۷۵
- ↑ ر.ک. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۳۹۰؛ اسماعیلی، اسماعیل، چشم به راه مهدی،بررسی نشانههای ظهور؛، ص ۲۷۳ـ۲۷۵
- ↑ ر.ک. زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید، ج۲، ص ۲۶۴
- ↑ ر.ک. نویسندگان کتاب، آفتاب مهر، ج۱، ص ۲۲۴
- ↑ ر.ک. آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانههای حتمی ظهور، ص ۱۷۵ ـ ۱۷۶
- ↑ ر.ک. بهجت، محمد تقی، عصر ظهور، ص ۱۵
- ↑ ر.ک. طبسی، نجمالدین، سفیانی، ص۸۴ ـ ۸۵
- ↑ ر.ک. سلیمیان، خدا مراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۲۸ ـ ۱۲۹
- ↑ ر.ک. طبسی، نجمالدین، سفیانی، ص۸۴ ـ ۸۵
- ↑ التشریف بالمنن، ص۲۹۶، ب ۷۹، ح۴۱۷؛ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۵، ص۲۸
- ↑ ر.ک. آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانههای حتمی ظهور، ص ۱۷۵ ـ ۱۷۶
- ↑ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۳، ص ۳۱۳ ـ ۳۱۴
- ↑ ر.ک. آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانههای حتمی ظهور، ص ۱۷۵ ـ ۱۷۶
- ↑ ر.ک. بهجت، محمد تقی، عصر ظهور، ص ۱۵؛ طبسی، نجمالدین، سفیانی، ص۸۴ ـ ۸۵؛ آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانههای حتمی ظهور، ص ۱۷۵ ـ ۱۷۶
- ↑ ر.ک. آیتی، نصرت الله، تأملی در نشانههای حتمی ظهور، ص ۱۷۵ ـ ۱۷۶
- ↑ در محضر آیت الله بهجت، رخشاد، محمدحسین، ج۳، ص۸۵.
- ↑ بهجت، محمد تقی (به كوشش: شریفیدوست، حمزه)، عصر ظهور، ص:۱۵.
- ↑ تاریخ عصر ظهور، ج ۳، ص ۳۸۹.
- ↑ بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۳۸۸.
- ↑ تاریخ عصر ظهور، ص ۳۸۹.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۴.
- ↑ طبسی، نجم الدین، سفیانی ، ص۸۴، ۸۵.
- ↑ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۵، ص۲۸ ( این حدیث مرسله است).
- ↑ خداوند تمام سپاه سفیانی را نابود میکند و هیچکسی از آنها جز سفیانی، روی زمین باقی نمیماند. در این حال، مهدی (ع) او را میگیرد و گردن میزند؛ التشریف بالمنن، ص۲۹۶، باب ۷۹، ح۴۱۷ (به نقل از الفتن سلیلی).
- ↑ سفیانی را در حالی که اسیر شده نزد حضرت مهدی (ع) میآورند و آن حضرت سفیانی را گردن میزند؛ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۵، ص۲۸ ( این حدیث مرسله است).
- ↑ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۳، ص۳۱۳.
- ↑ سفیانی را اسیر میکنند، نزد امام مهدی (ع) میآورند. آن حضرت دستور قتل او را صادر میکند و او نزد باب الرحبه کشته میشود؛ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۳، ص۳۱۴.
- ↑ سپس امام مهدی (ع) میفرماید: این مرد - سفیانی - از اطاعت من سر بر تافته. آن حضرت دستور قتل او را صادر میکند و او بر سنگ بیت المقدس گردن زده میشود؛ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۳، ص۳۱۳.
- ↑ آیتی، نصرتالله، تأملی در نشانههای حتمی ظهور، ص ۱۷۵ - ۱۷۶.
- ↑ نک: محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۳۰۵، ح۱۶؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۱، ح۹؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۴۳.
- ↑ " يَخْرُجَ عَلَيْهِمُ الْخُرَاسَانِيُّ وَ السُّفْيَانِيُّ هَذَا مِنَ الْمَشْرِقِ وَ هَذَا مِنَ الْمَغْرِب "؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۲۵۳، ح۱۳، ص۲۵۹، ح۱۸.
- ↑ "ِ خُرُوجَ السُّفْيَانِيِّ مِنَ الشَّام "؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۲۷، ح۷، ص۳۳۰، ح۱۶.
- ↑ نعیم بن حماد، الفتن، ص۲۵۳، شماره ۹۳۱.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۲۸ - ۱۲۹.
- ↑ خداوند جبرئیل را میفرستد و به او امر میفرماید: برو نابودشان کن، پس، با پای خود به زمین میکوبد و خداوند همه آنان را در کام زمین فرو میبرد و جز دو نفر از اهل جهینه کسی از آنها زنده نمیماند؛ روزگار رهایی، ص ۴۶۷.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۸.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ۲۱۵ و ۲۲۲.
- ↑ نگین آفرینش، ج ۱، ص ۱۳۴.
- ↑ رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص: ۴۸-۴۹.